Παγκόσμιος κίνδυνος από την διασπορά του ρίσκου της Deutsche Bank

Είναι σπάνιες οι φορές που θυμόμαστε τέτοια ένταση, με καταιγιστικές εξελίξεις να διαμορφώνουν τελείως το τοπίο, όπως συμβαίνει κατά την διάρκεια του τελευταίου χρόνου. Από την κατάπαυση πυρός και τις ελπίδες όλων γιά μιά ειρηνική λύση που θα επέτρεπε την σταθεροποίηση στην Συρία και την ευρύτερη περιοχή τόσο της Ευρασίας όσο και της Μ. Ανατολής, βρεθήκαμε μέσα σε μία εβδομάδα με το ultimatum των Η.Π.Α και των δυτικών συμμάχων τους προς την Ρωσία, το Ιράν και τον στρατό του προέδρου Assad.
Η αναγκαστική παραδοχή λόγω αποδείξεων του βομβαρδισμού της δυτικής συμμαχίας που άφησε περισσότερους από εξήντα Σύρους στρατιώτες από τις Η.Π.Α, απαντήθηκε ακαριαία με τον βομβαρδισμό του κονβόϊ του ΟΗΕ και το πόρισμα της κατάρριψης της πτήσης των Μαλαισιανών αερογραμμών στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας, δύο γεγονότα γιά τα οποία η ευθύνη τέθηκε ξεκάθαρα στους Ρώσους. Η δήλωση του αμερικανού εκπροσώπου, κου Bill Kirby, γιά την άμεση απειλή κατά της Ρωσίας στην περίπτωση μη απόσυρσης της από το μέτωπο στο Χαλέπι, απαντήθηκε επίσης ακαριαία από την εκπρόσωπο του υπουργείου εξωτερικών της τελευταίας, κας Maria Zaκharova που δήλωσε πως “…μιά στρατιωτική επέμβαση των Η.Π.Α στην Συρία, θα οδηγήσει σε τεκτονικές αλλαγές την ισορροπία όχι μόνο στο έδαφός της, αλλά σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή”.
Η χτεσινή μαγνητοφωνημένη “διαρροή” που δημοσίευσαν οι New York Times από κρυφή ηχογράφηση που έγινε σε ιδιωτική σύσκεψη του κου John Kerry με μέλη της συριακής αντιπολίτευσης, στα πλαίσια του συνεδρίου του ΟΗΕ, είναι βέβαιο πως από σήμερα θα κάνει τον γύρο του κόσμου μέσω διαδικτύου, αφού πολύ δύσκολα θα την μεταδώσουν τα δυτικά ΜΜΕ. Σε αυτήν ακούγεται ο κος John Kerry να λέει πως η διπλωματική πολιτική του δεν υποστηρίχτηκε από την απειλή μιάς στρατιωτικής επέμβασης, αφού το Κονγκρέσσο πολύ δύσκολα θα ψήφιζε γιά κάτι τόσο εξώφθαλμα παράνομο σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους του ΟΕΗ, από την ώρα που μόνο η Ρωσία λειτουργεί στο έδαφος της Συρίας νόμιμα μετά από πρόσκληση γιά βοήθεια από την κυβέρνησή της, ενώ ονοματίζει την Σαουδική Αραβία και την Τουρκία ως χρηματοδότες του ISIS και της Al Nusra!
Αν σε κάποιους φάνηκε υπερβολικός ο τίτλος της προηγούμενης εβδομαδιαίας μας έκθεσης, ίσως είναι η κατάλληλη ώρα να το ξανασκεφτούν, γιατί όλα αυτά τα νέα στοιχεία δείχνουν πως η πόλωση που αναπτύσεται δύσκολα θα υποχωρήσει προς όφελος μιάς εκεχειρίας και της απαιτούμενης από κάθε νοήμων άνθρωπο συνέχισης γιά εξεύρεση πολιτικής λύσης μέχρι τις αμερικάνικες εκλογές στα τέλη Νοεμβρίου. Οι φήμες που κυκλοφορούν πως το ειρηνευτικό κονβόϊ βομβαρδίστηκε από τους αντάρτες τζιχαντιστές γιά να μην αποδειχθεί ότι τα φορτηγά μετέφεραν οπλισμό προς τους ίδιους, δεν γεννιούνται ούτε διαδίδονται μόνες τους. Αν κάτι εξυπηρετούν, είναι να υπογραμίζουν την αδυναμία διαχωρισμού από την δυτική συμμαχία των μετριοπαθών αντικαθεστωτικών ομάδων από τις εξτρεμιστικές φράξιες των τζιχαντιστών που δολοφονούν αμάχους και παιδιά καθώς και την έλλειψη κάθε ελέγχου πάνω τους.
Πιστεύουμε, όπως έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν, πως η θεμελίωση της Συρίας στην σφαίρα επιρροής της Ρωσίας είναι μονόδρομος γιά την τελευταία. Πέρα από την μόνη έξοδο στην Μεσόγειο που ενώνει τρείς ηπείρους, την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη αλλά ακόμη και πέρα από τον θεωρητικό σχεδιασμό των αγωγών υγρού αερίου του Κατάρ προς την Ευρώπη που περνάνε μέσα από το Χαλέπι με σκοπό να την απεξαρτίσει από την ρωσική ενέργεια, υπάρχει ένας λόγος ζωτικής σημασίας. Γιά την ίδια την υπάρξη της Ρωσίας όπως την ξέρουμε, η Συρία είναι το τελευταίο φυσικό σύνορο των τζιχαντιστών προς αυτήν, αφού η ενεργοποίηση γιά αντάρτικο πόλεων των φανατικών μουσουλμάνων που βρίσκονται μέσα στο έδαφός της παίρνει αντίστοιχες διαστάσεις όπως αυτές στις Η.Π.Α., την Μ.Βρετανία και την Γαλλία. Κάτι τέτοιο δεν θα το επέτρεπαν ποτέ και κάτω από οποιοδήποτε κόστος οι ρώσοι αξιωματούχοι και κυρίως ο πρόεδρος Putin με την ομολογημένη, Ορθόδοξη πίστη του. Αφήνοντας την Συρία και την Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος είναι σαν να υπογράφει την μελλοντική καταδίκη της χώρας του, οπότε σε αυτά τα δύο μέτωπα θα συνεχίζεται να κρέμεται γιά την ώρα η ισσοροπία γιά την ειρήνη στην οικουμένη.
Όπως δείχνει το παραπάνω γράφημα της Pew Research, 12.5 εκατομύρια Σύροι πρόσφυγες έχουν εγκαταλείψει ως τώρα την χώρα τους. Τεμαχίζοντας και την τελευταία ελπίδα γιά ειρηνική λύση στην περιοχή, τα νούμερα προς την Ευρώπη αυτά θα πολλαπλασιαστούν στο άμεσο μέλλον, μιάς και θα αποσταθεροποιηθούν κομμάτια της Ευρασίας και της Μ. Ανατολής στην περίπτωση γενικότερης, περιφερειακής πολεμικής ανάφλεξης. Η δυσκολία των διαπραγματεύσεων βρίσκεται απεικονισμένη στο γράφημα που ακολουθεί. Εκτός από τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές που προαναφέραμε, οι αντίστοιχες ευρωπαϊκές αφήνουν τον συνασπισμό της Συρίας με την Ρωσία και το Ιραν χωρίς σταθερούς συνομιλητές, κάτι που ισχύει και στην περίπτωση γιά την Deutsche Bank και την καγκελαρίου Merkel που θα δούμε αμέσως πιό κάτω στην σημερινή μας έκθεση.
Πρώτα απ’ όλα, είναι τεράστιο λάθος να παρομοιάζεται η Deutsche Bank με την κατάρευση της Lehman Brothers το 2008, από το βάρος της κρίσης των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων στις Η.Π.Α, παρόλο που η τιτλοποίησή τους επέτρεψε να πουληθούν ως “αγαθά” προϊόντα σε όλα τα μέρη της υφηλίου, με αιχμή την Γερμανία που ποσοστιαία τόσο οι αμερικάνικες επενδυτικές τράπεζες, όσο και η ίδια η DB πέτυχαν τις ηψηλότερες πωλήσεις εκτός Αμερικής, θέτοντας την βόμβα και σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η Lehman ήταν μόνο επενδυτική τράπεζα, ενώ η DB διαθέτει επιπλέον ένα από τα ισχυρότερα δίκτυα λιανικής με καταθέσεις αποταμιευτών που φτάνουν τα $500 δις. Δεύτερον, η Lehman έσκασε στις Η.Π.Α. που διαθέτουν μιά κεντρική τράπεζα υπεύθυνη να αγοράζει τα ομόλογα του κρατικού χρέος, ενώ η DB βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να είναι υπεύθυνη όχι μόνο γιά την Γερμανία, αλλά γιά όλη την Ευρώπη, αποκλείοντας ανάλογη δράση με αυτήν που ακολούθησε η FED. Οι δημιουργοί της ιδέας του κοινού νομίσματος, ενώ θα έλειπε ο μηχανισμός υποτίμησης των τοπικών νομισμάτων μελλοντικα, δεν δρομολόγησαν εξ αρχής την ενοποίηση του δημοσιονομικού χρέους, αφήνοντας τις χώρες μέλη και το ομόλογά τους παγιδευμένες μόνιμα απέναντι στους κερδοσκόπους. Τρίτον και κυριώτερο, οι ίδιες οι οδηγίες της ΕΕ γιά την διάσωση τραπεζών αλλά και η πρότερη στρατηγική της κας Merkel απέναντι στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και την χώρα μας, δεσμεύουν την Γερμανία ως προς τις επιλογές που έχει γιά να σώσει την DB, την ώρα που οι ιταλικές και ισπανικές τράπεζες, με πρώτες τις Μonte Paschi και Santander, είναι στην ουσία χρεωκοπημένες. Μπορεί η κατηφόρα της τιμής της μετοχής της DB να μοιάζει, όπως φαίνεται στο γράφημα του Bloomberg που ακολουθεί, οι διαφορές όμως που αναφέραμε αντιστοιχούν σε τελείως διαφορετικές συνθήκες.
Όσο και να θέλουμε να “απολαύσουμε” την εκδίκηση και το κρύο πιάτο γιά την πτώση της DB, η οποία διασώθηκε πρόσκαιρα από την ολοκληρωτική καταδίκη της χώρας μας με το PSI και την ληστεία της ελληνικής δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας της Ελλάδας που ακολούθησε, γνωρίζουμε πως οι σκέψεις, όπως και οι διαπραγματεύσεις, που καθοδηγούνται από οργή και θυμό, προσφέρουν αρρωστημένους συλλογισμούς που οδηγούν σε αρνητικό πρόσημο. Ίσως έφτασε η στιγμή να καταλάβουμε τι σημαίνει συστημική, παγκόσμια τράπεζα και πως τυχόν κατάρευσή της θα βάλει την χώρα μας σε πορεία καταστροφής, αφού δεν είναι ικανή να επιβιώσει χωρίς τις δόσεις των “δανεικών” που στην ουσία καταφτάνουν σε μας γιά να ξεπληρώνονται από την άλλη τσέπη τα δήθεν δάνεια που λάβαμε, την ώρα που το μόνο που κάνουν είναι να μειώνουν την έκθεση των διεθνών εμπορικών τραπεζών στο ελληνικό χρέος, μεταφέροντας το βάρος του χρέους στους ευρωπαίους πολίτες.
Η DB, σύμφωνα με το ΔΝΤ, είναι η νούμερο ένα παγκόσμια, συστημική τράπεζα, ενώ η προειδοποίηση που εξέδωσε το ίδιο περί πιθανού κινδύνου διάχυσης του κινδύνου και του ρίσκου στις 30 Ιουνίου ήταν το σήμα προς τα γεράκια των αγορών και τους αιμοσταγείς κερδοσκόπους, όπως ο George Soros, γιά το τελειωτικό χτύπημα στην γερμανική τράπεζα, που εκτός όλης της υπερεθνικής δράσης της είναι και ο βασικός δανειστής των αυτοκινητοβιομηχανιών της χώρας, όπως η Volkswagen.
H είδηση πως αποχωρούν δέκα από τα διακόσια συνολικά hedge funds που χρησιμοποιούν τον μηχανισμό της DB γιά τις εκκαθαρίσεις των διαπραγματεύσεων παραγώγων -τα οποία δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τον τζόγο- χτύπησε την γερμανική τράπεζα εκεί ακριβώς που χρειαζόταν γιά να λυγίσει. Στην εμπιστοσύνη γιά τον βαθμό της ρευστότητάς της. Τα δύο αυτά στοιχεία είναι εκείνα που δίνουν το έναυσμα γιά να ξεκινήσει το bank run. Γιά την ώρα ανάμεσα σε θεσμικά ιδρύματα, αλλά επειδή όπως είπαμε σε σχέση με την Lehman η DB έχει λιανικό δίκτυο και δεν είναι μόνο επενδυτική, σίγουρα από αύριο το πρωί θα ξεκινήσουν οι πολίτες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους.
Θα συνεχίσει λοιπόν τώρα η επιθετική ρητορική των γερμανών αξιωματούχων προς τους βρετανούς ομόλογούς τους σχετικά με το Brexit και την ενεργοποίηση του άρθρου 50; H απάντηση είναι πως όχι, γιατί δεν υπάρχει πουθενά αλλού η υποδομή εκτός από το Λονδίνο γιά να διεκπεραιώνονται και να εκκαθαρίζονται οι εκατομμύρια συνναλαγές που γίνονται καθημερινά σε εκατοντάδες περιουσιακά στοιχεία και παράγωγα. Όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία του City στο Λονδίνο σίγουρα αγνοεί πως το price fixing του χρυσού γιά το παγκόσμιο εμπόριο του γινόταν από το 1919 και γιά έναν σχεδόν αιώνα μέσα σε μισή ώρα στο γραφείο της NM Rothchild, με τον αντιπρόσωπο της τραπεζικής δυναστείας να είναι ο μόνιμος πρόεδρος της επιτροπής ως το 2004 που η οικογένεια αποχώρησε από το εμπόριο του χρυσού. Αυτό και μόνο λέει πολλά γιά την πολιτική δύναμη του αμαρτωλού City. Γιά την ιστορία απλώς να αναφέρουμε πως η Deutsche Bank αποχώρησε με την σειρά της δέκα χρόνια αργότερα, γιά να παραδεχθεί μόλις τον Απρίλιο της φετινής χρονιάς πως συμμετείχε στην χειραγώγηση της τιμής του χρυσού.
Το δημοφιλές διάγραμμα του ΔΝΤ που αποτυπώνει τον κίνδυνο μετάδοσης του ρίσκου από την DB πρός όλο τον υπόλοιπο κόσμο, εκτός από τα οικονομικά δίκτυα όπου παρουσιάζεται δεκάδες φορές την μέρα, θα αρχίσει να φιλοξενείται σε καθημερινές εφημερίδες και τηλεοπτικές ειδήσεις σε κάθε μεριά του κόσμου. Τότε θα κορυφωθεί η τραπεζική επίθεση των διεθνών καταθετών, μειώνοντας ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη, όπως και την ρευστότητα, της DB.
Πως θα αντιδράσει η Γερμανία και η ίδια η καγκελάριος Merke; Θα συνεχίσει να διαρρέει ή ακόμη και να δηλώσει ή ίδια πως το κράτος δεν θα συμμετάσχει στην διάσωση της DB, υπονοώντας πως το βάρος θα σηκώσουν οι κάτοχοι ομολόγων και οι καταθέτες; Είναι από τις φορές που ματαιοδοξία και η υστεροφημία που ορίζουν τους πολιτικούς πρέπει να δώσουν την θέση τους στην ευθύνη, το καθήκον και την κοινή λογική που επιτάσσει το αξίωμά τους απέναντι στους πολίτες. Εκτός κι αν τα ναρκισσιστικά συμπλέγματα είναι τόσο ισχυρά που δεν τολμούν να κοιτάξουν καν το γράφημα που ακολουθεί. Δεν είναι μόνο η DB στο στόχαστρο των υπόλοιπων αρπαχτικών που έστησαν την παγίδα και οσμίστηκαν σάρκα. Είναι όλες οι γερμανικές τράπεζες, που υπερτερούν σε στοιχήματα παραγώγων πλέον του διπλασίου ακόμη κι από τις Η.Π.Α.! Το μόνο που μπορεί να κάνει γνωρίζοντας ότι είναι ακόμη μιά παγίδα η κα Merkel, είναι να αγοράσει μετοχές της DB, παράθυρο που αφήνει η ευρωπαϊκή οδηγία BRRD ή και περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας, σε τιμές αγοράς χωρίς να επηρεάσει τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Ίσως είναι και η μοναδική πρόσκαιρη λύση της μέχρι να βγεί η επόμενη γερμανική τράπεζα στον αφρό με τα ίδια ακριβώς προβλήματα, η οποία ίσως και να διασυνδέεται με την Ιταλία μετά και την νέα καταγγελία περί συμμετοχής της DB σε μαγείρεμα των βιβλίων της Monte Paschi το 2008, μιά ακόμη από τις χιλιάδες υποθέσεις στις οποίες η πρώτη είναι νομικά εκτεθιμένη.
Η ευρωπαϊκή νομολογία περί εκτάκτων λύσεων, όπως ορίστηκε χρόνια πριν από τον Μηχανισμό Σταθερότητας (FSB), oρίζει πως τυχόν λύσης διάσωσης συστημικής παγκόσμιας τράπεζας (GSIB) υπό απειλή χρεωκοπίας μπορεί να εισαχθεί μόνο όταν η τράπεζα δεν είναι βιώσιμη, δεν μπορεί να γίνει βιώσιμη κι έχει αποδεδειμένους λόγους γιά κάτι τέτοιο. Όπως τα πάντα όμως είναι θολά γύρω από τις τραπεζικές ρυθμίσεις, έτσι κι εδώ δεν επεξηγείται επαρκώς ποιά είναι αυτή η ανάλυση που θα προκαλέσει μιά τέτοια δήλωση η οποία δεν ορίζεται από ένα παγκόσμιο ρυθμιστικό πλαίσιο, αλλά αφήνει ως υπεύθυνες γιά μιά τέτοια δήλωση τις αρχές της χώρας που είναι η κεντρική βάση της τράπεζας, δηλαδή την Γερμανία.
Καθόλου μικρής σημασίας επίσης, είναι και το γεγονός πως αφού οι επίσημες αρχές εκδηλώσουν την επιθυμία διάσωσης, δεν πρέπει να αφήσουν καμμιά υπόνοια δημόσιας στήριξης, ούτε να δημιουργήσουν την προσμονή πως κάτι τέτοιο θα είναι πιθανό μελλοντικά. Νομίζουμε πως τώρα καταλαβαίνετε ότι η κα καγκελάριος δεν μπορεί παρά να άγεται και να φέρεται στις δηλώσεις της σχετικά με την DB και οι αγορές από την αντίθετη πλευρά να παίζουν όπως η γάτα η ποντίκι μαζί της αφού είναι παγιδευμένη. Είναι όμως στα αλήθεια τόσο πολύ όσο φαίνεται;
Mε μιά ματιά στο παραπάνω γράφημα φαίνεται πως η απελπισία της, εδικά κάτω από το πρίσμα μιάς μεγάλης επερχόμενης συντριβής στις προεδρικές εκλογές του χρόνου, έχει την διέξοδο της μπλόφας πριν την τελική πτώση που δηλώνει “πως αν πέσω, θα πέσουμε όλοι μαζί”. Η μετοχική της σύνθεση της DB δείχνει πως το 56% είναι γερμανικών συμφερόντων ενώ το υπόλοιπο 44%, διεθνών.
Από το 80% των μετοχών της DB που βρίσκονται σε θεσμική ιδιοκτησία, το διεθνές 44% στον πίνακα που ακολουθεί, μεταφέρει κατά αναλογία το ρίσκο και στις υπόλοιπες τέσσερις ηπείρους, υποθέτοντας πως το μεγαλύτερο μέρος από τα $42 τρισεκατομύρια έκθεσης σε παράγωγα που έχει η τράπεζα έχει να κάνει με συμφωνίες ανταλλαγής (swaps) κρατικών ομολόγων και τοπικών νομισμάτων. Κι εδώ ερχόμαστε πάλι να σας θυμίσουμε πως ενώ στα υπόλοιπα μέρη του κόσμου οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να λειτουργήσουν με εντολή από ένα κοινοβούλιο σε τέτοια επείγουσα κατάσταση που θέλει μέσα σε διάστημα δύο ημερών από την δήλωση των αρχών του κράτους που φιλοξενεί την τράπεζα να γίνει η εκκαθάριση των παραγώγων και η διάσπαση των επι μέρους τομέων προς πώληση, και όχι από τρείς τουλάχιστον ρυθμιστικές αρχές, μια τραπεζική ένωση σε νηπιακή ηλικία, ένα ευρωκοινοβούλιο, παραπάνω από μιά ντουζίνα τοπικά κοινοβούλια, όλα φυσικά στελεχωμένα από πολιτικούς που αδυνατούν να κατανοήσουν την διαφορά ανάμεσα στην έλλειψη ρευστότητας με την φερεγγυόητητα ή τις πιθανότητες χρεωκοπίας.
Αν θυμάστε τις μνημιώδεις σκηνές του πρώην διευθυντή της Goldman Sacks και ΥΠΟΙΚ των Η.Π.Α. στην κρίση του 2008, κου Hank Paulson με τον διοικητή της FED, κο Βernanke, να επεξηγούν στο αμερικανικό κονγκρέσο τον επικείμενο κίνδυνο έκρηξης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, καταλαβαίνετε γιά τι ακριβώς μιλάμε.
Οι αγορές, οι επενδυτές και οι κερδοσκόποι θα συνεχίζουν να δοκιμάζουν την αντοχή της τράπεζας και της γερμανικής κυβέρνησης. Κάθε άνοδος, όπως της προγούμενης Παρασκευής που βλέπετε στο διάγραμμα που ακολουθεί, θα είναι ακόμη μιά ευκαιρία γιά αυτούς να ξαναπουλήσουν υψηλότερα την μετοχή της DB, μέχρι να ανακοινωθεί μιά πιθανή λύση και φυσικά θα πιέζουν γιά την διάσπαση και την ακόλουθη αγοραπωλησία των τομέων της τράπεζας που έχουν στοχεύσει αρκετό καιρό τώρα. Δεν διαφέρει και πολύ η εικόνα από αυτήν που οι γύπες γυροφέρνουν ένα ήδη μισοφαγωμένο κουφάρι ζώου.
[+] click images to enlarge
Από τις αρχές Ιουλίου είχαμε αναφέρει στις εκθέσεις μας τις περίεργες ανοδικές κινήσεις του Libor. Σε αυτήν της πρώτης εβδομάδας του Αυγούστου δημοσιεύσαμε και ένα διάγραμμα γιά τα Eurodollars τα οποία κινούνται ακριβώς αντίθετα από τα βασικά επιτόκια της FED και υποψιάζουν γιά μελλοντικές ανάγκες δανειοδότησης σε δολλάρια. Στο γράφημα του Bloomberg που ακολουθεί μπορείτε να δείτε πως αυτή η ανάγκη, η οποία μάλλον έχει να κάνει με τις διαπραγματεύσεις παραγώγων, εκτινάχθηκε στα σχεδόν $6.4 δις την προηγούμενη βδομάδα. Η αιτιολόγηση που διαβάσαμε από συναδέλφους του παγκόσμιου τύπου, ότι κάτι τέτοιο είχε να κάνει με το τέλος του τριμήνου, απλά δεν ευσταθεί και καταρίπτεται από μιά ελάχιστη προσπάθεια παρατήρησης του γραφήματος στο κλείσιμο των προηγούμενων τριμήνων. Αν πιστεύετε σε παράλογες απόψεις άμεσου αφανισμού του δολλαρίου, σας παρακαλούμε μην το κάνετε. Δεν κινδυνεύει το δολλάριο, τώρα. Το ευρώ κινδυνεύει, η ΕΕ, η Ευρωζώνη, οι τραπεζικές καταθέσεις μας κι όλοι εμείς που ζούμε στην Ευρώπη και κατά κύριο λόγο σε χώρες που βρίσκονται σε μνημονιακά καθεστώτα.
Στον συνολικό πίνακα που ακολουθεί, φαίνονται οι χρηματιστηριακές πτώσεις των μετοχών από τις ευρωπαϊκές τράπεζες από τα υψηλά τους σε ετήσιο, τρεχούμενο χρονοδιάγραμμα. Όποιος πιστεύει πως χρειάζεται η χρεωκοπία της DB γιά να ενεργοποιηθεί η πορεία προς το χάος κάνει λάθος. Με δεδομένη την απαξίωση τους, ακόμη και η πτώχευση μιάς μικρότερης σε έκθεση τράπεζας είναι ικανή να πυροδοτήσει την έκρηξη.
Πτωτικά κινήθηκαν τα πολύτιμα μέταλλα την εβδομάδα που μας πέρασε με τον χρυσό να κλείνει κατά 2% περίπου χαμηλότερα στα $1,317.1 και το ασήμι με λίγο υψηλότερη πτώση στα $19.21 ανά ουγγιά αντίστοιχα.
Αυτή τη φορά, στο διάγραμμα που παρακολουθούμε συνήθως, προσθέσαμε και το ανοδικό κανάλι μέσα στο οποίο η τιμή του χρυσού κινείται από τις αρχές της χρονιάς. Φαίνεται ήδη σαν η τιμή να έχει διαπεράσει των κάτω γραμμή του, αλλά μιά επερχόμενη καθοδική διάσπαση θα επιβεβαιώσει πως η διορθωτική πορεία έχει μέλλον ακόμη. Oι περιοχές στήριξης που έχουμε αναφέρει, αυτή ανάμεσα στα $1,310 με τα $1,300 κι η αμέσως χαμηλότερη γύρω από την περιοχή των $1,275, αλλά ειδικά η αντίδραση των αγοραστών σε αυτές τις ζώνες θα μας δείξουν περισσότερες πληροφορίες όταν και αν η ο χρυσός φτάσει εκεί.
Το ασήμι, όπως και ο χρυσός, έκλεισε τον μήνα σε χαμηλότερη τιμή από τον προηγούμενο, σημάδι πως οι αγοραστές δεν είναι αρκετά σίγουροι γιά την άμεση ανοδική πορεία των πολύτιμων μετάλλων. Στην περίπτωση που και το κλείσιμο των τιμών του Οκτωβρίου είναι χαμηλότερο από αυτό του Σεπτεμβρίου, θα μπορούμε να έχουμε αρκετές πιθανότητες να αλλάξει η τάση από καθοδική σε ανοδική μέσα στον Νοέμβριο ή το αργότερο τον Ιανουάριο του 2017.
Όπως έχουμε αναφέρει αρκετές φορές, συνιστούμε μόνο την αγορά πολύτιμων μετάλλων σε φυσική μορφή και όχι μέσω funds που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο κι ακολουθούν την τιμή του χρυσού και του ασημιού, εξαρτώμενα από την ανύπαρκτη ευρωστία των τραπεζικών ιδρυμάτων που είναι υπεύθυνα γιά αυτά. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως μέσω αυτών των οχημάτων αποκτούν δικαίωμα ανάληψης των πολύτιμων μετάλλων σε φυσική μορφή όταν το θελήσουν. Δυστυχώς, θα πρέπει να διαβάσουν ξανά και ξανά τις οδηγίες του fund που επιλέγουν γιά να μην βρεθούν στην θέση αυτών που έκαναν το ίδιο με το fund Xetra Gold κι όταν ζήτησαν παράδοση σε φυσική μορφή στα τέλη Αυγούστου, το fund τους παρέπεμψε στην Deutsche Bank που ήταν ο επιστάτης (custodian) του, γιά να λάβουν την απάντηση πως αυτή η υπηρεσία δεν λειτουργεί πιά κι αν θέλουν μπορούν να παραλάβουν σε χρήματα και όχι σε πολύτιμα μέταλλα το ποσό που είχαν διαθέσει γιά την αγορά μεριδίων του fund…
Σας έχουμε δείξει αρκετές φορές διαγράμματα γιά τις ποσότητες χρυσού που αγοράζουν οι κεντρικές τράπεζες και σας έχουμε δώσει την συμβουλή να μην κάνετε ότι λένε, αλλά ότι κάνουν. Στο τελευταίο γράφημα γιά την σημερινή και μακροσκελή, λόγω της επείγουσας κατάστασης με την Deutsche Bank, έκθεσή μας, μπορείτε δείτε πως οι κεντρικές τράπεζες της Ελβετίας και της Νορβηγίας δεν αγοράζουν μόνο χρυσό, αλλά και μετοχές ορυχείων που παράγουν πολύτιμα μέταλλα. Eίμαστε σίγουροι πως αντιλαμβάνεστε γιά ποιόν λόγο το κάνουν.
Yγιαίνετε!