Ο τυφώνας Trump έφτασε στο Νταβός

Πραγματικά, είναι να απορεί κανείς με τους περισσότερους σχολιαστές του διεθνούς τύπου, που δηλώνουν απογοητευμένοι από την ομιλία του νέου αμερικανού προέδρου μετά την ορκωμοσία του. Αν περίμεναν να ακούσουν ένα καλογραμμένο λόγο, γεμάτο από ιστορικές αναφορές και φιλοσοφικές αναζητήσεις, μάλλον δεν έχουν συνειδητοποιήσει ποιος είναι ο κος Trump. Ένας επιχειρηματίας, εκπαιδευμένος σε ζωντανό reality show, με τις πηγές των εισοδημάτων να έρχονται από ανάπτυξη τεράστιων ξενοδοχειακών μονάδων που φιλοξενούν καζίνο και γήπεδα του γκολφ. Ποιο είναι λοιπόν το κοινό έδαφος για να τον συγκρίνουμε με τον απερχόμενο κο Obama, ο οποίος ως καθηγητής, δικηγόρος αλλά και δεινός ρήτορας κατάφερε να γοητεύσει το μεγαλύτερο κομμάτι όσων παρακολούθησαν τον δικό του λόγο τότε και πίστεψαν πως η πολυαναμενόμενη “αλλαγή”, έφτασε.
Φυσικά όχι μόνο δεν έφτασε, αλλά ούτε καν πλησίασε, αν σκεφτούμε την κατάσταση της οικονομίας που παραδίδει ως “ηγέτης του ελεύθερου κόσμου”, η οποία μετά από ενέσεις τρισεκατομυρίων λογιστικών χρημάτων από τις κεντρικές τράπεζες, το μόνο που πετυχαίνει είναι να αυξάνει πλασματικά το μέγεθος των περιουσιακών στοιχείων μαζί με το χρέος. Την ίδια ώρα βέβαια καταδικάζει την εργατική και την αστική τάξη, καθώς και τα συστήματα της κοινωνικής περίθαλψης για τους μεγαλύτερους. Πέρα λοιπόν από την οφθαλμοφανέστατη δυστυχία και τις πολεμικές συρράξεις που προκάλεσε στο μεγαλύτερο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού, η προηγούμενη προεδρία επώασε και τις συνθήκες για την πολιτική κρίση που θα ξεκινήσει από εδώ και πέρα.
“Παρατηρώντας το παραπάνω γράφημα θα δείτε για μια ακόμη φορά, μετά την εκλογή του κου Trump πως, οι ψήφοι του “όχι” προέρχονται από τις περιοχές της χώρας που έχουν πληγεί από την ανεργία. Οι άνθρωποι αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο παντού, προσπαθώντας να αλλάξουν τις συνθήκες που έχουν καταντήσει την ζωή τους ανυπόφορη. Με τον ίδιο τρόπο, πιθανά θα αντιδράσουν και στις επόμενες, καθοριστικές, εκλογές, στην Ολλανδία, την Γαλλία και την Γερμανία την επόμενη χρονιά, όπου τουλάχιστον στις τωρινές δημοσκοπήσεις τα κόμματα των ευρωσκεπτικιστών και της άκρας δεξιάς εμφανίζονται με αυξημένα τα ποσοστά τους στις έρευνες πρόθεσης ψήφου.”
Αυτά γράφαμε στα μέσα Δεκεμβρίου, κι είναι αυτό ακριβώς το κοινό εντός της χώρας του στο οποίο απευθύνθηκε πάλι, λέγοντας τα ίδια ακριβώς πράγματα σε κουραστικό σημείο, όπως και στην προεκλογική του εκστρατεία. Η διαφορά είναι ότι τώρα τα δήλωσε ως πρόεδρος της χώρας, εν μέσω διαδηλώσεων, καταστροφών και συσπειρωμένης αντίστασης από τους “αριστερούς” δημοκρατικούς μέσα σε μια πρωτεύουσα που έμοιαζε με φρούριο.
Η φιλολαϊκή ρητορική των γηπέδων, μετατράπηκε σε επίσημο μανιφέστο, ενώ ο προστατευτισμός και ο απομονωτισμός μπήκαν ως φρεσκοβαμμένα αστέρια μαζί με τα υπόλοιπα των Η.Π.Α., μετά από ογδόντα περίπου χρόνια, ξανά. Ο κος Trump, πετυχημένα σύμφωνα με την τακτική του, επισημοποίησε την στρατηγική του στο 50% των μικρομεσαίων στρωμάτων. Αυτών που φαίνονται στο διάγραμμα που ακολουθεί να έχουν χάσει περίπου 8% του μέσου όρου των αμοιβών τους από την δεκαετία του ’60 ως σήμερα, ποσό που ευνόητα καρπώθηκε το 1% που βρίσκεται στην κορυφή της εισοδηματικής πυραμίδας.
Αν όμως οι σχολιαστές βρίσκονται σε σύγχυση, μην πιστεύετε πως δεν βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο στάδιο και το κατεστημένο. Ας μην ξεχνάμε πως, ο κος Trump κατάφερε να εκλεγεί χωρίς καμμία βοήθεια από τα δύο κόμματα, φτάνοντας πια να ελέγχει την Βουλή και το Κογκρέσο, μέσω των ρεπουμπλικάνων. Η δήλωση του Klaus Schwab, ιδρυτή και διοργανωτή του συνεδρίου στο Νταβός της Ελβετίας, του άντρου της ελίτ, είναι χαρακτηριστική:
“Οι άνθρωποι ήρθαν εδώ αρκετά ταραγμένοι και υπάρχει αυτός ο σιωπηλός φόβος του τι θα φέρει αυτός ο νέος κόσμος. Θα έχουμε και λαϊκιστές φέτος εδώ, περιμένουμε να δούμε τι θα μας πούνε…”.
Κατά την γνώμη μας, αυτή η αγωνία δεν πρόκειται να υποχωρήσει εύκολα, γιατί βρισκόμαστε μπροστά σε μια θεαματική στροφή του εθνικισμού όχι μόνο των Η.Π.Α., αλλά και της Ευρώπης, όπως της Ρωσίας και της Κίνας, της οποίας ο πρόεδρος Xi, τάχθηκε εμφανώς υπέρ της παγκοσμιοποίησης στην πρώτη συμμετοχή κινέζου ηγέτη στο Νταβός. Σημείο κλειδί, θα είναι ίσως οι αποτυχίες στην εκλογή του κου Wilders στην Ολλάνδία και της κας Lepen στην Γαλλία. Η τελευταία δήλωσε πως, αν εκλεγεί θα βγάλει την χώρα της από την νομισματική ένωση και θα μετατρέψει το χρέος της Γαλλίας από το ευρώ στο νέο γαλλικό φράγκο που θα εκδοθεί υπό την προεδρία της, δικαίωμα που όπως ξέρουμε απώλεσε δια παντός η χώρα μας με την υπογραφή του προδοτικού κι εγκληματικού PSI.
Βλέπουμε λοιπόν πως, η τάση αυτή της απαίτησης για αλλαγή του κοινωνικού συμβολαίου με τις ελίτ είναι παγκόσμια και δεν ξεκίνησε αποκλειστικά με το Brexit, ούτε με την εκλογή του κου Trump, αλλά στην ουσία νομιμοποιήθηκε και πήρε έκταση μέσω αυτών των κομβικών γεγονότων. Η δεδομένη πια αποχώρηση της Μ.Βρετανίας τον Μάρτιο από την Ευρωζώνη, βρήκε την πρόσκληση για την πρωθυπουργό κα May στο οβάλ γραφείο την ερχόμενη εβδομάδα. Με δεδομένες τις διμερείς συμφωνίες με τις υπόλοιπες χώρες της κοινοπολιτείας, μια αντίστοιχη με τις Η.Π.Α. θα αφαιρέσει διαπραγματευτική δύναμη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα φέρει την Γερμανία σε δυσκολότερη θέση μελλοντικά. Ειδικά από την ώρα που ο κος Trump εκδήλωσε την ευχαρίστησή του για να συναντηθεί και με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, που σκέπτονται να αποχωρήσουν από το κοινό νόμισμα.
Στο παραπάνω διάγραμμα φαίνεται η σχέση του διεθνούς εμπορίου (πράσινη γραμμή) με τον μέσο όρο από τις ταρίφες πάνω στις εισαγωγές που υπάρχουν παγκόσμια. Με την υποχώρηση του όγκου πωλήσεων στο εμπόριο διεθνώς – στο διάγραμμα είναι αντεστραμμένη η γραμμή που δείχνει το παγκόσμιο εμπόριο- εμφανώς θα αρχίσει να ανεβαίνει και ο μέσος όρος από τις ταρίφες των δασμών. Ούτε αυτό όμως είναι καινούργιο στοιχείο. Είναι γνωστό με βάση την ιστορία ότι πάντα μετά από τον νομισματικό πόλεμο ακολουθεί αυτός του εμπορίου.
Είχαμε επισημάνει στα μέσα Νοεμβρίου, με βάση αυτό το γράφημα ότι η διεθνής νομολογία σε ότι αφορά στο εμπόριο έτεινε προς τον προστατευτισμό, ειδικά από τις αρχές του 2015 και μετά. Ο λόγος, σχετικά απλός:
“Η αναλογία του παγκοσμίου εμπορίου ως προς το ακαθάριστο προϊόν, έχει ήδη κορυφωθεί και αρχίζει να πέφτει. Στην περίπτωση δε που η φετινή ή η επόμενη χρονιά καταλήξουν σε μικρότερο ποσοστό από αυτό του 2010, η πτώση δυνητικά μπορεί να φτάσει στα επίπεδα της δεκαετίας του ’80.”
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από αυτήν την στρατηγική; Το παραπάνω διάγραμμα δείχνει ότι οι πρώτες χώρες που θα πληγούν, είναι αυτές με τις μεγαλύτερες εξαγωγές προς τις Η.Π.Α.. Το Μεξικό, ο Καναδάς και η Ασία με επίκεντρο το Hong Kong και την Σιγκαπούρη, τους δύο βασικούς εμπορικούς κόμβους της Κίνας δηλαδή. Δυστυχώς, μοιάζει για την ώρα, η σύγκρουση με την Κίνα να είναι αναπόφευκτη.
Πριν περάσουμε στην ανάλυση για τα πολύτιμα μέταλλα και το δολλάριο, ένα γράφημα που μας άφησε άναυδους όταν το πρωτοείδαμε. Με δεδομένη την απειλή του δολλαρίου, οι αναπτυσσόμενες χώρες συνεχίζουν να εκδίδουν εταιρικά ομόλογα και χρέος στο αμερικάνικο αποθεματικό νόμισμα και όχι στα δικά τους νομίσματα, όπως θα περίμενες κανείς. Αν αυτό δεν είναι σίγουρη πορεία γιά την καταστροφή, δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να είναι…
Ανοδικά έκλεισαν τα πολύτιμα μέταλλα την εβδομάδα που μας πέρασε, με τον χρυσό στα $1,210.2, ανεβασμένο περίπου κατά τρία τέταρτα της μονάδας και το ασήμι κατά μιάμιση μονάδα στα $17.11, αντίστοιχα ανά ουγγιά. Το σημείωμα μας για την ενδεχόμενη άνοδο των πολύτιμων μετάλλων στα τέλη Νοεμβρίου, έλεγε:
“Και τα δύο πολύτιμα μέταλλα βρίσκονται αυτή την στιγμή στις ζώνες στήριξης (μπλε πλαίσιο) που είχαμε σημάνει από τις αρχές της χρονιάς, πιστεύοντας πως είναι καλή ευκαιρία για αγορές χρυσού και ασημιού σε φυσική μορφή. Αυτό δεν σημαίνει πως οι τιμές δεν μπορούν να υποχωρήσουν περισσότερο. Είναι όμως μια καλή ευκαιρία για την στρατηγική δολλαριακού μέσου όρου αγορών. Τουλάχιστον για όσους, όπως εμείς, είναι βαθιά πεισμένοι μέσω επιχειρημάτων και ανάλυσης πως, όσο χαμηλώνει ο μέσος όρος αγοράς ,τόσο περισσότερο αυξάνεται δυνητικά το κέρδος σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.”
GOLD FUTURES, W, COMEX
[+] click images to enlarge
Επιπλέον, στα μέσα Δεκεμβρίου είχαμε ακόμη μια ένδειξη πως το κόντρα ράλλυ των πολύτιμων μετάλλων θα συνεχιστεί, όταν έμοιαζε να μπαίνει το δολλάριο σε διορθωτική κίνηση:
“Το δολλάριο, όπως θα δείτε στο μηνιαίο χρονοδιάγραμμα που ακολουθεί, έσπασε την για ένα χρόνο συσπείρωσή του κι οδηγείται προς την πάνω γραμμή του καναλιού που ξεκινά από τα υψηλά του 2009, έχοντας ως πιθανό στόχο την οριζόντια αντίσταση από το 1989. Ως τώρα, η αύξηση πλησιάζει περίπου το 40% από το 2011, όταν ξέσπασε η ευρωπαϊκή κρίση με την απειλή της χρεωκοπίας της πατρίδας μας. Από την στιγμή βέβαια που η ξέφρενη πορεία του έχει γίνει πρωτοσέλιδο παντού, ίσως να πλησιάζει η ώρα που θα ξεκινήσει την επόμενη συσπείρωση του ή ίσως και μια περιστασιακή διόρθωση. Παραμένει σαφώς όμως, το μόνο νόμισμα που μπορεί να ανατιμηθεί αρκετά και κατά την διάρκεια της επόμενης χρονιάς, ιδίως αν η FED κάνει πράξη τις νέες της υποσχέσεις και προχωρήσει σε τρείς διαδοχικές αυξήσεις μέσα στο 2017.”
Mε λίγο περισσότερο από 8% άνοδο από τότε ως σήμερα, o χρυσός και το ασήμι βρίσκονται ακόμη στις χαμηλές και σχετικά ασθενέστερες ζώνες αντίστασης, που αναφέραμε στην προ δεκαπενθημέρου έκθεσή μας, οι οποίες δεν έχουν παραβιαστεί ανοδικά ακόμη, οπότε συνεχίζουν να βρίσκονται εν ισχύ.
SILVER FUTURES, W, COMEX
Το ασήμι δείχνει να βρίσκεται σε καλύτερη θέση από τον χρυσό. Πετυχαίνοντας ίσως ένα νέο υψηλό την επόμενη βδομάδα, περνώντας αυτό από τα μέσα Δεκεμβρίου στα $17.30, θα βάλει το πρώτο λιθαράκι στην προσπάθεια να αναστρέψει την καθοδική τάση. Εκτιμούμε ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο και ειδικά η τιμή μπει βαθιά στην ζώνη αντίστασης (κόκκινο πλαίσιο) που βλέπετε στο παραπάνω διάγραμμα, οι πιθανότητες να συνεχιστεί αυτό το μίνι ανοδικό ράλλυ ενισχύονται. Πρέπει όμως εδώ, να υπογραμμίσουμε πως και τα δύο πολύτιμα μέταλλα βρίσκονται χρονικά στο σημείο που μέλλει να καταγράψουν τα υψηλά του βραχυπρόθεσμου κύκλου τους, αν δεν το έκαναν ήδη την εβδομάδα που μας πέρασε. Κι αυτό είναι κάτι που θα το ξέρουμε με τις τιμές κλεισίματός τους την επόμενη βδομάδα, καθώς βέβαια κι από την τιμή κλεισίματος του δολλαρίου.
Το τελευταίο, αντίστροφα από τα πολύτιμα μέταλλα, όπως συμβαίνει τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές, βρίσκεται χρονικά στην στιγμή που θα πρέπει να καταγράψει τα χαμηλά του βραχυπρόθεσμου κύκλου του, αν δεν το έκανε την εβδομάδα που μας πέρασε.
Στο διάγραμμα που ακολουθεί θα δείτε πως η τιμή του τεστάρει ακόμη το πάνω όριο του παραλληλόγραμμου σχηματισμού τον οποίο διέσπασε ανοδικά στα μέσα Νοεμβρίου. Ακόμη όμως και να οπισθοχωρήσει από το στρογγυλό και ψυχολογικό όριο του 100, φαίνεται πως υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην ζώνη από τα 99.50 ως τα 98.50, κρίνοντας από τα options και τα προθεσμιακά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης. Θέλουμε δεν θέλουμε, με μια Ευρώπη στα τάρταρα και την Ιαπωνία να είναι αναγκασμένη να υποτιμά το νόμισμά της συνεχώς λόγω της ποσοτικής χαλάρωσης QE, το δολλάριο παραμένει δημοφιλής προορισμός όχι μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο αλλά και για την απληροφόρητη κυρίως μάζα των καταθετών. Με την διαφορά στο δεκαετές επιτόκιο ανάμεσα στις Η.Π.Α. και την Γερμανία μεγαλύτερη από 3% δεν είναι βέβαια να απορεί κανείς, όπως και με την διαφορά ανάμεσα στο αμερικάνικο και το ιαπωνικό δεκαετές ομόλογο, στα 2.4%.
DOLLAR FUTURES, W, ICE
Οι αγορές, όπως και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, βρίσκονται αυτή την στιγμή σε κατάσταση αναμονής για το τι μέλλει γενέσθαι, στάδιο το οποίο σύντομα θα μεταμορφωθεί σε εκνευρισμό και αναταραχή. Στοιχεία απαραίτητα για να μας δείξουν τις πιθανότητες για το τι κρύβει το άμεσο μέλλον των πολύτιμων μετάλλων.
Για το τέλος της σημερινής μας έκθεσης, ένα διάγραμμα του Bloomberg που δείχνει την μεγάλη εικόνα κι όχι τόσο τις μικρές διακυμάνσεις της τάσης που παρακολουθούμε εβδομαδιαία. Από το τέλος της παγκόσμιας κρίσης του 2008, τα πολύτιμα μέταλλα άρχισαν να ανεβαίνουν κυρίως με καύσιμο τη ληστεία των φορολογουμένων που ακούει στο όνομα “ποσοτική χαλάρωση QE”. Η μεγάλη πτώση ήρθε όταν η FED ανακοίνωσε πως θα σταματήσει το ανεπιτυχέστατο πείραμά της το 2013 και τα χαμηλά της προηγούμενης χρονιά, όπως και του 2015, ήρθαν όταν η κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α. άρχισε να ανεβάζει τα παγωμένα στο μηδέν για οκτώ χρόνια, βασικά της επιτόκια. Δεν ξέρουμε αν κάνει πράξη φέτος η FED τις τρεις αυξήσεις που έχει προαναγγείλει. Ξέρουμε όμως ότι οποτεδήποτε τις κάνει, ο χρυσός και το ασήμι θα αναστρέψουν την μεσοπρόθεσμη καθοδική τάση και θα καταγράψουν νέα υψηλά σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Υγιαίνετε!
*Η Precious Metals Greece δεν αποτελεί χρηματιστηριακή, επενδυτική ή άλλου τύπου συμβουλευτική εταιρεία και σε καμία περίπτωση δεν παρέχει επενδυτικές, οικονομικές ή άλλου τύπου συμβουλές ούτε δημιουργείται με τη χρήση της Ιστοσελίδας οποιασδήποτε μορφής σχέση εντολής. Η Precious Metals Greece σας συνιστά να ζητήσετε συμβουλευτικές υπηρεσίες από ανεξάρτητο οικονομικό σύμβουλο.
Tags: BONDS, CENTRAL BANKS, China, CURRENCIES, Debt, dollar, DXY, ECONOMY, EU, FED, gold, H.Π.Α., MARKETS, OMOΛΟΓΑ, PROTECTIONISM, SILVER, TARIFFS, TRUMP, TΡΑΠΕΖΕΣ, WEEKLY REPORT, YIELDS, αγορές, ασήμι, ΔΟΛΛΑΡΙΟ, ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΚΘΕΣΗ, ΕΕ, επιτόκια, Ευρωζώνη, ΙΝFLATION, Κεντρικές Τράπεζες, Κίνα, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ, Πληθωρισμός, ΤΡΑΜΠ, χρέος, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, χρυσός