Ο θάνατος της αλήθειας

Στην περίπτωση που κάποιος δεν έχει ακόμη διαπιστώσει τι συμβαίνει στα ΜΜΕ, το σοκαριστικό εξώφυλλο του περιοδικού Time, μπορεί να του δώσει μια ζουμερή απεικόνιση. Όταν το εμβληματικό, τις προηγούμενες δεκαετίες, περιοδικό όχημα της αμερικανικής πολιτικής μιμείται ένα παλαιότερο δικό του εξώφυλλο -στο οποίο η ερώτηση ήταν σχετικά με το Θεό- αναζητώντας την απάντηση αναφορικά με την αλήθεια στις ειδήσεις, με την ίδια την ύπαρξή του δηλαδή, τα πράγματα μάλλον θα χειροτερέψουν περισσότερο στο μέλλον.
Ως συστημικό μέσο και ορκισμένος εχθρός της νέας αμερικανικής προεδρίας, όπως και το CNN που ανήκει στον ίδιο όμιλο της Time Warner, δεν είναι πια το σημαντικότερο περιοδικό στον κόσμο φυσικά, μετά την ανάδειξη πολλών διαφορετικών ηλεκτρονικών κυρίως μέσων. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως έχει χάσει εντελώς την επιρροή του, αφού συμπεριλαμβάνεται στον κύκλο των περιστρεφόμενων θυρών – όπως η Goldman Sacks- μέσω του οποίου πολλά στελέχη του αναλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις, όπως και το ανάποδο. Η άνοδος στην προεδρία του κου Trump, ο οποίος κατονομάζει συνεχώς το συγκεκριμένο έντυπο -μαζί με την Washington Post, τους New York Times και το CNN- σαν “fake news”, έχει διαταράξει για τα καλά ως αντισυστημική, τα νερά του κατεστημένου, έχει ενεργοποιήσει τους φανατικούς ψηφοφόρους του στα κοινωνικά media εναντίον όλων αυτών των μέσων, με αποτέλεσμα η αποκαθήλωση του ρόλου των ΜΜΕ να έχει φτάσει στην τελική της φάση.
“Τα τελευταία χρόνια τα δυτικά MME και κυρίως τα αμερικάνικα, έχουν αναφερθεί μυριάδες φορές στην απειλή της Ρωσίας και της Κίνας, προσπαθώντας να χτίσουν αντίστοιχα την εικόνα στο κοινό τους ενός επερχόμενου κινδύνου που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και δυναμικά, ρισκάροντας ίσως να προκαλέσουν με αυτό τον τρόπο έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Απαιτώντας συνεχώς από τους άλλους να υποχωρήσουν, είναι μία τακτική που δουλεύει σαφώς, μέχρι όμως ενός ορισμένου σημείου όπου ο αντίπαλος -ή οι αντίπαλοι στην προκειμένη περίπτωση- θα σταματήσει να το κάνει. Τότε θεωρητικά είτε υποχωρείς, είτε συνεχίζεις την κατά μέτωπο πια επίθεση. Αυτό είναι το σημείο που βρίσκεται σήμερα η ανθρωπότητα και τα ΜΜΕ έπαιξαν και παίζουν ακόμη βασικό ρόλο στην όξυνση των καταστάσεων. Η αποκαθήλωσή τους όμως έχει αρχίσει από το ίδιο το κοινό στο οποίο απευθύνονται, που με την σειρά του καυτηριάζει την στάση τους στα κοινωνικά μέσα.”
Παρατηρήστε στο επόμενο γράφημα της Gallup, το ποσοστό της εμπιστοσύνης που έχουν οι αμερικανοί πολίτες στον στρατό και εκ διαμέτρου αντίθετα στην κυβέρνησή τους, τις τράπεζες, καθώς και στα ΜΜΕ και το κογκρέσο που βρίσκονται επικίνδυνα τοποθετημένα στον πάτο με εφηβικά νούμερα.
Παρακάτω, ένα απόσπασμα από την έκθεσή μας στα μέσα Νοεμβρίου:
“Είχαμε αναφέρει στις προηγούμενες εκθέσεις μας ότι οι Η.Π.Α. θα έμπαιναν σε μια νέα τροχιά διάλυσης, ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα. Η πόλωση με τα σκάνδαλα της κας Clinton από την μια και οι ακραιφνείς επιθέσεις σε οτιδήποτε θεσμικό του κου Trump από την άλλη, φανέρωναν τον κίνδυνο διατάραξης της κοινωνικής συνοχής και το πιθανό ξέσπασμα αναταραχών. Οι χθεσινές και προχθεσινές διαδηλώσεις σε μεγάλες πόλεις αλλά κυρίως στο Portland, απέδειξαν πως ακόμη και οι Η.Π.Α. μπαίνουν σε μια νέα τροχιά. Σημαίες που καίγονται, ζημιές σε εμπορικά καταστήματα, αυτοκίνητα και υποδομές, δεν είναι μια συνήθης εικόνα που μεταδίδουν τα αμερικανικά media. Οι δημοκρατικοί, προσπαθώντας να ρίξουν το φταίξιμο σε όλους τους υπόλοιπους, στο FBI και κυρίως στον υπερμεγέθους χαρακτήρα του κου Trump, καλά θα κάνουν να εξετάσουν την δόλια στρατηγική τους, τις επιλογές τους και κυρίως τα αριθμητικά δεδομένα που δείχνουν στο παραπάνω γράφημα πως, οι ψηφοφόροι τους δεν πήγαν καν να ψηφίσουν, φτάνοντας την διαφορά προσέλευσης με το 2008 στα δέκα περίπου εκατομμύρια.
Αν η εφεύρεση του ραδιοφώνου πριμοδότησε τον Roosevelt, της τηλεόρασης τον JF Kennedy, ήταν η τελευταία σε συνδυασμό με την έκρηξη των social media, που ευεργέτησε τον άνθρωπο που θα ηγηθεί των Η.Π.Α. στο χρονικό διάστημα της επόμενης τετραετίας που η οικονομία, παγκοσμίως, θα δοκιμαστεί όσο ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες. Στις 19 Δεκεμβρίου, με την παράδοση των ψήφων από τους πολιτειακούς εκλέκτορες, χωρίς κανένα περίεργο και ύποπτο ενδεχόμενο αλλαγής τους την τελευταία στιγμή, θα ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για τις πιο μεγάλες αλλαγές που έχει ζήσει η οικουμένη για πολλές γενιές τώρα. Το μόνο που θα πρέπει να προσέξει ο επερχόμενος πρόεδρος είναι να μην γεμίσει την κυβερνητική του ομάδα με τους λομπίστες, που έλεγε ότι θα εξαφανίσει. Κάτι τέτοιο, θα οδηγήσει σε σίγουρο χάος την υπερδύναμη, γιατί η οργή και ο διχασμός των πολιτών θα πολλαπλασιαστούν.”
O κος Trump, όχι μόνο έβαλε στην κυβέρνησή του και σε κορυφαίες μάλιστα θέσεις του επιτελείου του, μισή ντουζίνα και παραπάνω ανθρώπους της Goldmand Sacks, αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος με όλες σχεδόν τις μυστικές υπηρεσίες κι ένα βουητό που όλο και δυναμώνει σχετικά με τις, αναπόδεικτες ως τώρα, καταγγελίες των δημοκρατικών για στενές, κρυφές σχέσεις με την Ρωσία. Οι τελευταίοι, οργανωμένοι ως “αντίσταση” πια, προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο να οδηγήσουν τον κο Trump εκτός Λευκού Οίκου, μέσω διαδικασίας μομφής με το πρώτο αποδεικτικό, ακόμη κι έντονα αμφισβητήσιμο στοιχείο που θα βρουν μπροστά τους.
Όπου όμως υπάρχει δράση, υπάρχει και αντίδραση, κι αυτή έρχεται αυτή τη στιγμή από πληροφοριοδότες μέσα από τις μυστικές υπηρεσίες, οι οποίοι έδωσαν στον γερουσιαστή των ρεπουμπλικάνων και υπεύθυνου της υπηρεσίας πληροφοριών του κογκρέσου, κου Devin Nunes από την Καλιφόρνια, αποδεικτικά στοιχεία. O ίδιος λέει ότι, πράγματι, τόσο ο κος Trump, όσο και μέλη του επιτελείου του, είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση μετά το αποτέλεσμα των εκλογών και κατά την διάρκεια της μετάβασής τους στον Λευκό Οίκο! Επιπρόσθετα, οι πληροφορίες των παρακολουθήσεων, που διέρρευσαν σε μέλη της κυβέρνησης Obama, δεν είχαν να κάνουν με τις αμφιλεγόμενες πιθανές σχέσεις με τους Ρώσους, αλλά με όλες τις συνδιαλλαγές τους για την συγκρότηση της νέας κυβέρνησης. Στην περίπτωση που αποδειχθεί κάτι τέτοιο, αν και πολύ αμφιβάλουμε, έχουμε να κάνουμε με ένα τεράστιο σκάνδαλο, αφού ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών καταστατικά είναι να προστατεύει την χώρα από πιθανούς εχθρούς και όχι να κατασκοπεύουν την επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Κάτι τέτοιο, θα αποσυντονίσει ακόμη περισσότερο τους Αμερικανούς πολίτες και θα στηλιτεύσει την κατάσταση της δημοκρατίας στην χώρα, με παράπλευρες απώλειες που αγγίζουν την παγκόσμια ισορροπία και τάξη.
H πρώτη ήττα των ρεπουμπλικάνων είναι ήδη γεγονός, όπως και η αυτονόμηση του τμήματος των freedom caucus από το υπόλοιπο κόμμα. Πιθανά θα είναι οι ίδιοι που θα πρωταγωνιστήσουν στο επόμενο επεισόδιο του σήριαλ της αύξησης του ορίου του χρέους που θα αρχίσει σύντομα. Η πολυδιαφημισμένη ακύρωση από τον κο Trump του νόμου που πέρασε ο προηγούμενος πρόεδρος για την περίθαλψη, το διάσημο Obamacare, θα παραμείνει μόνο ως διαφήμιση, παρά το πανάκριβο κόστος κάλυψης, σε σχέση με αντίστοιχα άλλων χωρών που δείχνει το παρακάτω γράφημα. Η αδυναμία συγκέντρωσης των απαραίτητων ψήφων για την απαλοιφή του την Παρασκευή στη βουλή, στρέφει αναγκαστικά το βλέμμα όλων στις επόμενες υποσχέσεις του κου Trump. Τους νόμους για την μείωση της φορολογίας και επιστροφής κεφαλαίου με κόστος 15% για τις πολυεθνικές που κρατούν τα κέρδη τους σε παραδείσους εκτός Η.Π.Α. και την επιβολή δασμών στα προϊόντα εισαγωγής για να αναγκάσει τις εταιρίες να επιστρέψουν την παραγωγή τους σε τοπικό επίπεδο ώστε να τονωθούν οι χτυπημένες από την ανεργία περιοχές. Κρίνοντας από την αποτυχία στο νόμο της περίθαλψης και την απόσυρσή του από την επίσημη ψηφοφορία την τελευταία στιγμή, φαίνεται πως το κυβερνητικό επιτελείο ποντάρει στο πέρασμα μιας τουλάχιστον από τις παραπάνω νομολογίες. Στην περίπτωση που αποτύχει και σε αυτές, οι πιέσεις και οι προσπάθειες για πρόταση μομφής στον κο Τrump, κρίνουμε πως θα πολλαπλασιαστούν.
Άσχετα όμως με τα παραπάνω, η αμερικάνικη οικονομία παραμένει η περισσότερο δυναμική σε όλο τον κόσμο, έχοντας το πλεονέκτημα να έχει καθαρίσει και ανακεφαλαιώσει τις τράπεζες της, σε σχέση με τις σχεδόν χρεωκοπημένες ευρωπαϊκές και τις υπερθερμασμένες από την έκδοση αλόγιστης πίστωσης, κινεζικές. Όπως έχουμε γράψει δεκάδες φορές, το “έξυπνο χρήμα” και τα τεράστια ιδιωτικά κεφάλαια είναι περισσότερο πιθανό να στρέφονται ολοένα και περισσότερο προς τις Η.Π.Α., όσο η χρηματοπιστωτική ένταση και η πίεση προς τα κρατικά ομόλογα θα αυξάνεται τα επόμενα χρόνια. Από τον πίνακα της ίδιας της ΕΚΤ που ακολουθεί, βλέπουμε πως, η έξοδος των επενδυτών από τα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα ήταν μεγάλη την προηγούμενη χρονιά, ένα στοιχείο που αφορά κυρίως στην εμπιστοσύνη τους για το μέλλον του ευρώ, της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
Στον αντίποδα ακριβώς, οι νέοι δείκτες της βιομηχανικής παραγωγής στην Ευρώπη, φανέρωσαν άνοδο στην δραστηριότητα για τον προηγούμενο μήνα, ανεβάζοντας τον μέσο όρο τριμήνου στο 0.6%. Ελάχιστα παρήγορη προοπτική, κατά την γνώμη μας, σε σχέση με την εκτύπωση νέου χρήματος του κου Draghi, μέσω ποσοτικής χαλάρωσης QE, που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται για αγορές κρατικών και εταιρικών ομολόγων για να υποστηριχτεί το ετοιμόρροπο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Βάζοντας επίσης τον παράγοντα του υποτιμημένου ευρώ, το οποίο κινείται κάτω της ισοτιμίας 1.15 με το δολάριο τα τελευταία δύο χρόνια, η δήθεν ανάκαμψη μοιάζει μάλλον με απατηλό όνειρο για τους περισσότερους εργαζόμενους.
Περνώντας στο κομμάτι της τεχνικής ανάλυσης στην έκθεσή μας, παρόλες τις ταραχώδεις ενδοσυνεδριακές κινήσεις της προηγούμενης εβδομάδας, δεν είχαμε κάποια εξέλιξη στο επίπεδο των τιμών. Το δολάριο βρίσκεται ακόμη αναποφάσιστο, έχοντας από κάτω του την σημαντική στήριξη στα 99, την οποία πρέπει να διασπάσει καθοδικά για να δούμε ανοδικές κινήσεις στα πολύτιμα μέταλλα, αλλά επίσης και στο ευρώ, όπως αναφέραμε στην προηγούμενη έκθεσή μας.
“Το ευρώ, στο εβδομαδιαίο διάγραμμα έκλεισε στα 1.0733, πετυχαίνοντας ένα χαμηλότερο υψηλό, μετά την ψευδή διάσπαση (μπλε γραμμή, κίτρινος κύκλος) που προμήνυε το short covering που ακολούθησε. Στην περίπτωση που σπάσει ανοδικά την επόμενη οριζόντια αντίσταση (κόκκινη γραμμή) αλλά και την πλάγια που ξεκινά από το 2013, μπορεί να φτάσει στα 1.13, με προϋπόθεση ένα εβδομαδιαίο κλείσιμο πάνω από τα 1.1050.”
Ένα εβδομαδιαίο κλείσιμο πάνω από τα 1.0860 λοιπόν, για να ξεκινήσει το ευρώ την τελευταία του, ίσως άνοδο πείθοντας τους περισσότερους ότι κάτι άλλαξε, πριν αναστρέψει την πορεία του προς τα κάτω, αφήνοντας τους πίσω με μεγάλες ζημιές.
DOLLAR FUTURES, D, ICE[+] click images to enlarge
Σε αυτό το σενάριο φυσικά δεν θα παίξει ρόλο καμία μακροπρόθεσμη και θεαματική αλλαγή της ΕΕ για ένα καλύτερο μέλλον των πολιτών της, αλλά το γεγονός πως αυτή τη στιγμή, υπάρχει συνωστισμός στις long θέσεις υπέρ της ανόδου του δολαρίου, όπως θα δείτε στο γράφημα που ακολουθεί. Κι αυτό είναι ένα από τα βασικά υλικά της συνταγής του καζίνο που έχουν καταντήσει οι αγορές, τουλάχιστον από την δεκαετία του ’90 ως σήμερα.
Aν βέβαια το δολάριο ακολουθήσει την πορεία που έκανε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90, όπως δείχνει το παρακάτω διάγραμμα ότι κάνει ως τώρα, τότε ίσως οι εξελίξεις στην Ευρώπη να πάρουν περισσότερο ραγδαία μορφή, με άξονα τις γαλλικές εκλογές κυρίως.
Θετικά έκλεισαν την εβδομάδα τα πολύτιμα μέταλλα, με άνοδο περίπου δύο ποσοστιαίων μονάδων, με τον χρυσό στα $1,242.3 και το ασήμι στα $17.75 ανά ουγκιά αντίστοιχα.
GOLD FUTURES, W, COMEXΚαι τα δύο πολύτιμα μέταλλα βρίσκονται σε περιοχές αντίστασης, έχοντας από πάνω τους την γραμμή τάσης (διακεκομμένη) που κατεβαίνει από τα υψηλά του 2011 για τον χρυσό και του 2012 για το ασήμι. Τις προηγούμενες φορές που οι τιμές τους έφτασαν εκεί, η οπισθοχώρησή τους ήταν αρκετά σημαντική, πράγμα που ίσως να συμβεί ξανά. Για την ώρα οι δύο τελευταίες εβδομάδες στο ασήμι είναι εσωτερικές, που σημαίνει ότι η δράση της τιμής εμπεριέχεται σε αυτήν της πρώτης εβδομάδας του Μαρτίου, ενώ έχει ακριβώς από πάνω του την περιοχή προσφοράς (κόκκινο πλαίσιο) που οδήγησε στην πτώση. Μόνο ένα κλείσιμο των τιμών πάνω από αυτήν την περιοχή και ταυτόγχρονα πάνω από την πλάγια γραμμή τάσης (διακεκομμένη) θα σημάνει μεγαλύτερη άνοδο στο μέλλον.
Ο χρυσός πρέπει να κλείσει τον μήνα πάνω από τα $1,245, για να έχει πιθανότητες να διατηρήσει πορεία ανόδου τον Απρίλιο, με κύριες αντιστάσεις τις περιοχές γύρω από τα $1,275 και τα $1,292, ενώ το ασήμι πρέπει να ξεπεράσει το υψηλό του Φεβρουαρίου στα $18.25. Στη περίπτωση που δεν το πετύχουν, οι πιέσεις των πωλητών μάλλον θα αυξηθούν. Όπως είδαμε πριν ένα περίπου μήνα, οι δεσμεύσεις του “έξυπνου χρήματος” στα προθεσμιακά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης είναι αυξημένες στις θέσεις short, πράγμα που σημαίνει ότι δεν βρισκόμαστε ακόμη κοντά σε σήμα μακροπρόθεσμης ανόδου.
SILVER FUTURES, W, COMEXΓια το τέλος της σημερινής μας έκθεσης, ένα διάγραμμα από την FED, την αμερικανική κεντρική τράπεζα, που δείχνει την αγοραστική δύναμη του δολαρίου, όχι απλώς να διαβρώνεται από τον πληθωρισμό, αλλά να έχει χάσει περίπου το 100% της αξίας του από το 1913 ως σήμερα. Aν κάποιος πιστεύει πως αυτό θα σταματήσει, είναι απλώς παράλογος, καθοδηγούμενος από λανθασμένα κριτήρια. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για το δολάριο αλλά για οποιοδήποτε flat νόμισμα ολόκληρου του κόσμου, ειδικά με την ανεξέλεγκτη, αυξητική πορεία του παγκόσμιου χρέους.
Ως Έλληνες έχουμε σαφώς σπουδαιότερους λόγους να γιορτάσουμε αυτό το σαββατοκύριακο, από τα 60 χρόνια της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ένωσης, τους οποίους πρέπει να προφυλάξουμε με όλη μας την πίστη, αν θέλουμε να παραμείνει η Ελλάδα, η πατρίδα μας, ενωμένη, δυνατή και ελεύθερη, για να προασπίσει το μέλλον των παιδιών μας. Από την απλή εμπορική ένωση του 1957, με πυλώνες την ειρήνη και την πρόοδο και άξονα την διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας, βρεθήκαμε σήμερα η ΕΕ να αποτελεί έναν κεντροποιημένο υπερεθνικό οργανισμό, ικανό να παρεμβαίνει σε οτιδήποτε αφορά στα κράτη μέλη, υποτιμώντας τα εθνικά, εκλεγμένα συμβούλια με την αντιπροσώπευση δια της ψήφου των πολιτών, σε κομπάρσους της κακιάς ώρας. Δεν σχεδιάστηκε ποτέ έτσι εξ αρχής, για να παίρνονται οι σημαντικότερες αποφάσεις σε καθεστώς ανωνυμίας από μη εκλεγμένους παράγοντες. Εξελίχθηκε έτσι όμως, ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, υπερθεματίζοντας την ανάγκη διατήρησης της ειρήνης, ξεχνώντας στην διαδρομή τους ίδιους τους πολίτες της, οι οποίοι μετά την εισαγωγή του κοινού νομίσματος και τα πρώτα χρόνια της παρακμής με τα χαμηλά επιτόκια, είδαν στην συνέχεια τις ζωές τους και τον ρόλο τους να χάνει την ίδια του την ουσία.
Λαοί όμως που δεν προασπίζουν τα δικαιώματά τους με σύνεση, κοινό όραμα, σοφία και αγώνα, τείνουν να μεταλλάσσονται και λίγο αργότερα να εξαφανίζονται στα βαθιά σκοτάδια της ιστορίας. Ας ελπίσουμε, μέρες που είναι, ότι γρήγορα θα καταλάβουμε πως η μετάλλαξη έχει αρχίσει καιρό τώρα. Εξαρτημένοι από τηλεοπτικές σειρές, social media και πνευματικά σκουπίδια που αποκαλούνται reality show, δεν θα αλληλοβοηθηθούμε ώστε να παλέψουμε ενωμένοι για το μέλλον των παιδιών μας και της πατρίδας μας. Αδυνατούμε κι αδιαφορούμε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει, να ενταχθούμε σε οτιδήποτε περισσότερο πολύπλοκο και κοινωνικά ρεαλιστικό από την πνευματική αναπηρία των κουμπιών share και like, με μόνη διαφορά στο πέρασμα του χρόνου τις, τερατωδώς σχεδόν, φτιασιδωμένες selfie. Αν δεν το καταλάβουμε και δεν διεκδικήσουμε με ειρηνικό αλλά πιεστικό τρόπο τα κεκτημένα μας, ας είμαστε έτοιμοι να αφηγηθούμε την ήττα, την απουσία και την δειλία μας, όταν ερωτηθούμε από τα παιδιά μας. Ας γίνουμε τίμιοι όμως με τον εαυτό μας πρώτα απ’ όλα, για να χτίσουμε έπειτα μια σωστή συνθήκη και με τους υπόλοιπους γύρω μας. Μόνο όταν δούμε το τέρας στα μάτια, μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Και το τέρας, τις περισσότερες φορές, κρύβεται βολικά βαθιά μέσα μας.
Χρόνια πολλά σε όλους μας!
Υγιαίνετε!