Καταδίκη της Deutsche Bank για χειραγώγηση στον χρυσό και το ασήμι

Deutsche Bank trader: “u just said u sold on fix.”
Answer UBS trader: “yeah, we smashed it good.”
Φράσεις όπως οι παραπάνω είναι μάλλον πρωτόγνωρες γιά όσους δεν ασχολούνται επαγγελματικά με τις επενδύσεις, αλλά και γιά όσους, νεαρούς κυρίως, πιστεύουν πως όλα είναι αγαθά πλασμένα στον κόσμο του trading κι αν τυχόν “ανακαλύψουν μια τάση” θα πλουτίσουν ακαριαία και προπαντός άκοπα.
Δυστυχώς, όσοι έχουν δουλέψει επαγγελματικά σε αυτόν τον χώρο έχουν αντιμετωπίσει τέτοιες θηριωδίες από θεσμικούς, που κομπάζουν στα φόρουμ επειδή τυχαίνει να διαχειρίζονται εντολές εκατομμυρίων δολλαρίων σε αξία. To γεγονός δε ότι πολλές φορές στρέφονται ακόμη κι εναντίων των ίδιων τους των πελατών, που τους εμπιστεύτηκαν τα προς επένδυση χρήματα τους, είναι η απόδειξη του επαγγελματικού ήθους που διέπει τα ιδρύματα στα οποία δουλεύουν, όπως και των ρυθμιστικών αρχών που δήθεν τα επιβλέπουν.
Ο ηλεκτρονικός αυτός διάλογος στην αρχή του κειμένου γίνεται ανάμεσα σε δύο traders μεγάλων θεσμικών ιδρυμάτων, της Deutsche Bank και της UBS. Αφορά σε μιά συγχρονισμένη κίνηση να ρίξουν ταυτόχρονα -προφανώς παράνομα- την τιμή του χρυσού, παίρνοντας short θέσεις την ώρα του πρωϊνού fixing, ώστε να παγιδεύσουν αρκετούς από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην διαπραγμάτευση σε βίαιη καθοδική κίνηση και να τους αναγκάσουν να κλείσουν την θέση τους με ζημιά. Γιατί; Γιά να αγοράσουν χρυσό και ασήμι -ή όποιο άλλο πάγιο στοιχείο διαπραγματεύονται- σε χαμηλότερες τιμές και να κερδίσουν περισσότερο από την πιθανά επόμενη ανοδική τους κίνηση. Στην περίπτωση των πολύτιμων μετάλλων, η “αλλαγή της τάσης” ήταν γνωστό στους κύκλους μας πως θα προέκυπτε κοντά στην ώρα του απογευματινού fixing, στην αρχή δηλαδή της χρηματιστηριακής συνεδρίασης στην Νέα Υόρκη. Το γράφημα που ακολουθεί, του γνωστού μελετητή των εποχικών κύκλων στις διαπραγματεύσεις, Dimitri Speck, πιστεύουμε ότι συνοψίζει σε μιά εικόνα αυτό που οι συμμετέχοντες γνωρίζαμε, αλλά παρόλες τις αποδείξεις και τις εκατοντάδες αιτήσεις και αγωγές μέσα στα χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές αδυνατούσαν να διευρευνήσουν εξονυχιστικά την υπόθεση…
Όπως φαίνεται στο παραπάνω γράφημα, που φτιάχτηκε ως μέσος όρος των ενδοσυνεδριακών κινήσεων του χρυσού από το 1998 ως το 2002, η καθοδική κίνηση ξεκινούσε σχεδόν πάντα την ώρα του πρωϊνού fixing και η αναστροφή συνέπιπτε την ώρα του απογευματινού. Η Deutsche Bank τελικά καταδικάστηκε γιά την χειραγώγηση, όπως α αναφέρει και φυσικά την αποδέχτηκε μην μπορώντας να κάνει διαφορετικά, πληρώνοντας το πενιχρό ποσό των $60 εκατομμυρίων γιά την απάτη του χρυσού και των $38 εκατομμυρίων για την ίδια δραστηριότητα στο ασήμι. Πενιχρό πραγματικά αν μπορούμε να φανταστούμε σε τι μέγεθος φτάνουν τα κέρδη της από μια κομπίνα που συνέβαινε από το 1993 ως πέρυσι.
Αναγκάστηκε επίσης να παραδώσει όλα τα αρχεία επικοινωνίας των διαπραγματευτών της που φτάνουν τις 375 χιλιάδες σελίδες ως τώρα. Προκειμένου δε να χαμηλώσει την τιμή του προστίμου, παρέδωσε στην εισαγγελία αποδείξεις για τα υπόλοιπα θεσμικά ιδρύματα που συμμετείχαν στο μεγάλο κόλπο: τις τράπεζες HSBC Holdings Plc, Bank of Nova Scotia και UBS AG, οι Barclays Plc και Societe Generale SA.
Στο παραπάνω διάγραμμα, του εξαιρετικού μελετητή και υπέρμαχου της διαχρονικής αξίας των πολύτιμων μετάλλων, Nick Laird, βλέπετε πως η εγκληματική δραστηριότητα συνεχιζόταν αδιάκοπα ως και το 2011, αφού απεικονίζεται ο μέσος όρος της τιμής για όλη την χρονιά και η κίνηση είναι σχεδόν ταυτόσημη με αυτήν που υπάρχει στο πρώτο διάγραμμα του διαστήματος 1998 με 2002.
Τι συμβαίνει όμως τώρα, ειδικά μετά την αλλαγή της διαδικασίας του fixing που επί έναν αιώνα γινόταν στο γραφείο των Rothchild, στην αρχή με παρόντες τους αντιπροσώπους και αργότερα μέσω τηλεφώνου; Όπως θα δείτε παρακάτω, μέσω της εφαρμογής Seasonax που δημιούργησε ο Dimitri Speck, τέτοιου είδους στατιστικά δεδομένα μπορούν να αναπαραχθούν πια με το πάτημα ενός κουμπιού σε δευτερόλεπτα. Η κίνηση του ενδοσυνεδριακού μέσου όρου της τιμής μοιάζει αρκετά με τις προηγούμενες που είδαμε παραπάνω, δεν συμπίπτει όμως πια ακριβώς με τις ώρες του fixing.
Tέλος καλό, όλα καλά λοιπόν από εδώ και πέρα; Καλό είναι να κρατάτε μικρό καλάθι. Η χειραγώγηση των αγορών βρίσκεται στις καθημερινές διατάξεις όλων των μεγάλων ιδρυμάτων που μπορούν κι επεμβαίνουν με μεγάλο όγκο παραγγελιών μέσω ταχύτατων αλγοριθμικών συστημάτων διαπραγμάτευσης (HFT), στέλνοντας χιλιάδες εντολές ανά κλάσμα του δευτερόλεπτου στα χρηματιστήρια, ποντάροντας ακόμη κι εναντίων των πελατών τους, όπως πρόσφατα αποδείχθηκε ότι έκανε η Citadel.
Η άποψή μας είναι ότι όποιος προετοιμάζεται γιά να μπεί σε οποιουδήποτε είδους διαπραγμάτευση, πρέπει να είναι έτοιμος, μετά από εντατική μελέτη και παρατήρηση των δεδομένων για τέτοιου είδους εγκληματικές ενέργειες. Από την ώρα που οι κεντρικές τράπεζες χειραγωγούν κατά το δοκούν τα βασικά επιτόκια κι επομένως τις αποδόσεις των ομολόγων και τα επιτόκια, όλα τα υπόλοιπα πάγια στοιχεία που βασίζονται σε αυτά -αλλά ακόμη και η ίδια η οικονομία στο τέλος- βρίσκονται συνεχώς υπό το καθεστώς της αλλοίωσης της πραγματικής εικόνας. H τοποθέτηση του Jay Clayton, του δικηγόρου που υπερασπίστηκε την Goldman Sacks στο σκάνδαλο της κρίσης των ενυπόθηκων δανείων, που λίγο έλειψε να γκρεμίσει την οικουμένη το 2008, ως προέδρου της αμερικάνικης ρυθμιστικής χρηματιστηριακής αρχής SEC, νομίζουμε πως δεν μπορεί να αφήσει κανέναν να παραμένει ανυποψίαστος πιά…
Είναι άλλωστε σχήμα οξύμωρο να περιμένουμε να έχουμε ελεύθερες αγορές, βασισμένες στην ζήτηση και την προσφορά, αν δεν αλλάξει ο τρόπος παραγωγής και διανομής του χρήματος και δεν αποχωρήσουν οι κεντρικές τράπεζες ως ενδιάμεσες από το κυριαρχικό δικαίωμα του κάθε κράτους να αυξομειώνει αυτό την ποσότητα χρήματος που πιστεύει ότι χρειάζεται για την ιδανική λειτουργία του νομίσματός του και της οικονομίας του.