Η διπλωματία της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής

text by PMG1 | in Weekly Reports

Ίσως οι παλαιότεροι αναγνώστες μας να έχουν καταλάβει ότι αποτελεί βασική μας πεποίθηση να ψάχνουμε περισσότερο πίσω από το συναίσθημα που επικρατεί, όχι μόνο γύρω από τις διαπραγματεύσεις των πολύτιμων μετάλλων ή των χρηματιστηριακών δεικτών, το οποίο είναι σχεδόν πάντα αποκαλυπτικό του τι πρόκειται να συμβεί, αλλά και από τάσεις που λαμβάνουν εξωπραγματική και συνήθως μονομερή κάλυψη από τα ΜΜΕ. Μια από αυτές, είναι αδιαμφισβήτητα κι αυτή του παροξυσμού με την δήλωση του κου Τrump ότι οι αμερικάνοι αποσύρονται από την συμφωνία του Παρισιού. Εκτός του ότι αποτελούσε βασική προεκλογική και πολυδιαφημισμένη του δέσμευση, δηλώνοντας δημόσια ότι τα στοιχεία που έχει υπ’ όψιν του δεν δικαιολογούν ούτε την παγκόσμια ανησυχία ούτε τα έξοδα που γίνονται γι αυτό το σκοπό, ο ίδιος ως πρόεδρος δεν είχε συνταγματικά το δικαίωμα να επικυρώσει αυτήν την συνθήκη, όπως έκανε ο προηγούμενος πρόεδρος κος Obama, αλλά χρειάζεται να περάσει για ψηφοφορία από το αμερικάνικο κογκρέσο.

Προς τι λοιπόν η δήθεν μεγάλη ευαισθησία και προβολή τώρα, την ώρα που δεκάδες χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο πεθαίνουν από την πείνα – αν είναι δυνατόν εν έτη 2017(!)- για ένα θέμα που προβλέπεται να μπει σε διαδικασία συζήτησης την επόμενη χρονιά, ενώ το 2023 θα πρέπει να ληφθούν μέτρα στόχοι για την σταθεροποίηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όταν ακόμη δεν έχει βρεθεί ένας διάφανος κι αποδεκτός από όλους τους συμμετέχοντες τρόπος μέτρησης αυτών των εκπομπών; Όταν μέσα σε αυτό το ασαφές σχέδιο συμφωνίας εξομοιώνονται οι βασικοί υπεύθυνοι μόλυνσης του περιβάλλοντος όπως η Κίνα και οι Η.Π.Α. με φτωχές χώρες του τρίτου κόσμου;

Η άνοδος της θερμοκρασίας ξεκίνησε πριν 100 περίπου χρόνια, προφανώς μη έχοντας καμία σχέση με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι οποίες δεν είχαν σχεδόν καν ξεκινήσει. Όπως δηλώνει ο συνιδρυτής της Green Peace, καθηγητής βιολογίας κος Patrick Moore -ο οποίος αποχώρησε, όπως λέει, όταν η οργάνωση αφαίρεσε το “peace” από το συνθετικό του ονόματος της, υπονοώντας ότι εύκολα καταλαβαίνει κανείς- δεν έχει αποδειχτεί ποτέ ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή σχέση ανάμεσα στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και την αύξηση της θερμοκρασίας. Ο κος Moore, σε ένα σύντομο βίντεο θα σας λύσει πολλές απορίες για το “φαινόμενο” της κλιματικής αλλαγής, αλλά και θα σας υποψιάσει ότι κάποια άλλη, κρυφή μάλλον ατζέντα, βρίσκεται πίσω από όλη αυτή την γιγάντια προσπάθεια επιρροής της κοινής γνώμης, την ώρα μάλιστα που χιλιάδες επιστήμονες αντιτίθενται σε αυτή την θεωρία. Όπως είναι γνωστό, είχαμε τις διαρροές και τις αποδεδειγμένες καταγγελίες ότι τα στοιχεία που συνεχώς προβάλλονται είναι χαλκιδευμένα από τους ίδιους τους επιστήμονες της ομάδας του ΟΗΕ, υποστηρίζοντας ότι είναι ο ανθρώπινος παράγοντας υπεύθυνος για την μεταβολή της θερμοκρασίας.

Προφανώς κανένας νοήμων άνθρωπος δεν αντιτίθεται στις ενεργειακές λύσεις που μολύνουν λιγότερο τον πλανήτη και συνεισφέρουν σε καθαρότερη ατμόσφαιρα, όπως το φυσικό αέριο και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η απόσταση από εκεί όμως, μέχρι να αποδειχτεί επιστημονικά πως, πράγματι οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα η τυχόν αύξηση της θερμοκρασίας κατά έστω κι ένα βαθμό, είναι πραγματικά μεγάλη. Εδικά όταν μιλάμε για ένα σχεδόν ανεξερεύνητο, μη γραμμικό σύστημα, που λειτουργεί για πάνω από 4 δισεκατομμύρια χρόνια και που κύρια μεταβλητή του είναι η ίδια η βασική πηγή ενέργειας, που δεν είναι άλλη από την σχέση της ελλειπτικής τροχιάς του πλανήτη με την ηλιακή ακτινοβολία, η οποία με την σειρά της ακολουθεί έναν κύκλο περίπου 300 χρόνων. Αρκούν λοιπόν δεδομένα λίγων δεκαετιών, πόσο μάλλον χειραγωγημένα, μπροστά στα χιλιάδες εκατομμύρια ζωής του πλανήτη για να αποδείξουν, ότι το κλίμα επηρεάζεται από τον ανθρώπινο παράγοντα;

Ποια μπορεί όμως να είναι αυτή η κρυφή ατζέντα που καλύπτεται πίσω από το φαινόμενο που ξεκίνησε ως “Global warming”, καθιέρωσε ένα νέο παγκόσμιο φόρο, αυτόν των εκπομπών διοξειδίου που πληρώνουμε όλοι μας, για να μετονομαστεί αργότερα, μετά τα σκάνδαλα με τα χειραγωγημένα δεδομένα, σε “Climate change”; Η μόνη κατεύθυνση που μπορεί να πάρει κανείς, είναι το γνωστό follow the money των αμερικανών στην εγκληματολογία ή το περίφημο λατινικό cui bono του Cicero, για να διαπιστώσει εύκολα ότι με την αποχώρηση των αμερικανών από την συμφωνία του Παρισιού, επωφελείται η γνωστή ομάδα των δυτικών παγκόσμιων συστημικών τραπεζών, των ενεργειακών κολοσσών και του στρατιωτικού τους συμπλέγματος που προασπίζει αυτά τα συμφέροντα και παγιώνει την ηγεμονική θέση της δύσης και των Η.Π.Α. στο παγκόσμιο εμπόριο, αλλά και την μάταιη προσπάθειά της τελευταίας να μειώσει το εμπορικό της έλλειμα, όπως δείχνει το παραπάνω διάγραμμα, με άξονα το πετροδολάριο:

“Η δυναμική ενάντια στο πετροδολάριο, που κατέκτησε εκ μέρους των Η.Π.Α. όλο τον υπόλοιπο κόσμο από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 ως σήμερα, σύμφωνα με τις παραπάνω υποθέσεις μας, που επίσης συζητιούνται από αρκετούς αναλυτές και think tanks στον διεθνή χώρο, θα λάβει διαφορετική πορεία στο άμεσο μέλλον. Όπως έχουμε αναφέρει μετά το 2009, όταν ο πρόεδρος της Συρίας, κος Assad, δεν συμφώνησε να περάσει ο αγωγός του Κατάρ μέσα από την Συρία, παραχωρώντας τα εδάφη του στον αντίπαλο αγωγό του Ιράν, με την συμμετοχή της Ρωσίας, ξεκίνησε η αποσταθεροποίηση της περιοχής και ο “εμφύλιος” πόλεμος που κόστισε ως τώρα εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και προώθησε μαζί με τους νόμιμους πρόσφυγες, τεράστιο αριθμό τζιχαντιστών λαθρομεταναστών στην Ευρώπη.”

Με τις τεράστιες αλλαγές των τελευταίων χρόνων όμως στην αγορά της ενέργειας, από την ώρα που μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και το Ιράν μεταξύ άλλων, συναλλάσσονται μεταξύ τους στα τοπικά τους νομίσματα αποφεύγοντας την ζώνη του δολαρίου, η σχέση του επίσημου αποθεματικού νομίσματος με το πετρέλαιο αρχίζει να εξασθενεί. Οι Η.Π.Α, όπως δείχνει το παραπάνω γράφημα, με το κοίτασμα Permian Basin βρίσκονται για πρώτη φορά σε θέση ενεργειακής επάρκειας, σε σημείο που μάλιστα επέτρεψαν και τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα επιτρέψουν αντίστοιχα στους εμπορικούς τους αντιπάλους και ειδικά στην Γερμανία και την Κίνα, ευκολίες στην προμήθεια των ενεργειακών τους αναγκών. Παράλληλα με την ρητορική του OPEC και τον περιορισμό της παραγωγής πετρελαίου, οι αμερικάνοι θέλουν κι αυτοί την τιμή του “μαύρου χρυσού” υψηλότερα, πάνω από τα $55-$60, πρώτον για να γίνουν κερδοφόρες οι παραγωγικές διαδικασίες εξόρυξης σε ασβεστολιθικά κοιτάσματα και δεύτερον για να εξυπηρετηθούν τα δυσθεώρητα δάνεια αυτών των εταιριών, ώστε να αποφευχθεί ακόμη μια φούσκα στην αμερικανική οικονομία. Αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί τα τρία επικίνδυνα για την παγκόσμια ισορροπία σημεία του πλανήτη είναι η Ουκρανία, η Συρία και η Νότια Θάλασσα της Κίνας. Όπως αναφέραμε τον Δεκέμβριο του 2015, η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ, δίνοντας ευκαιρίες στους ενεργειακούς αντιπάλους των αμερικανών:

“Οι Η.Π.Α. έχουν μείνει πίσω στην ανακάλυψη νέων τεχνολογιών και στην μάχη του ενεργειακού ανταγωνισμού με την ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής. Η είδηση πως το Ιράν είναι έτοιμο να παράγει και να εξάγει πετρέλαιο με κόστος μόλις 1 δολάριο ανά βαρέλι αμέσως μετά την άρση των κυρώσεων και του εμπάργκο, εξηγεί και στους πιο δύσπιστους γιατί έχει αναφλεγεί και πάλι το συγκεκριμένο τόξο με κεντρικό άξονα την Συρία.”

Αν η Συρία όμως είναι το μυστικό για την απεξάρτηση της Ευρώπης από την ρωσική ενέργεια ή την εξάρτησή της από σουνιτικά, αμερικάνικης επιρροής συμφέροντα, όπως δείχνει ο παραπάνω χάρτης -παρακάπτοντας τον κόμβο της Ουκρανίας- ο πορθμός του Hormuz στο Ιράν και τα στενά Malacca στην Ινδονησία είναι η βασική δίοδος για την μεταφορά ενέργειας στην ανατολή. Όπως θα δείτε στον χάρτη που ακολουθεί από το 40% ως το 55% των καυσίμων σε υγροποιημένη μορφή περνάνε από αυτά τα δύο σημεία, ενώ η Νότια θάλασσα της Κίνας αναδεικνύεται στο επόμενο στρατηγικό σημείο τριβής μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, όπως έχουμε αναφέρει. Η απάντηση, βρίσκεται και πάλι στην ενέργεια και την νέα τεχνολογία, η οποία, όπως ανακοίνωσαν οι Κινέζοι, θα τους επιτρέψει από το 2025 και μετά να εμπορευματοποιήσουν σχεδόν δεκαπλάσιες ποσότητες φυσικού αερίου από αυτές που βρίσκονται σε ασβεστολιθικά πετρώματα, οι οποίες βρίσκονται κάτω από το στρώμα του βυθού, συγκεντρωμένες και καλυμένες από στρώματα υγροποιημένου μεθανίου. Αν όμως υπάρχει μια φορά κίνδυνος με την μέθοδο του fracking να δηλητηριαστεί ο υδροφόρος ορίζοντας, τα κοιτάσματα της Νότιας Θάλασσας είναι ακόμη πιο επικίνδυνα, αφού υπάρχει κίνδυνος να ανατιναχτούν οι θύλακες του μεθανίου, όπως έγινε χιλιάδες χρόνια πριν στον Αρκτικό ωκεανό και να διαχυθεί στην ατμόσφαιρα προξενώντας εκατονταπλάσιες ζημιές από αυτές του διοξειδίου του άνθρακα.

Πριν περάσουμε να δούμε πως έκλεισαν τον μήνα το δολάριο και τα πολύτιμα μέταλλα, θα αναφέρουμε την υποψία μας για ένα τέταρτο σημείο τριβής που τείνει να αναδειχθεί κι αυτό δεν είναι άλλο, δυστυχώς, από το Αιγαίο πέλαγος. Όσοι νομίζουν ότι η ανακάλυψη κοιτασμάτων είναι ευλογία και πηγή πλούτου για μια χώρα, προβάλλοντας συνεχώς την Νορβηγία ως παράδειγμα, καλό θα είναι να ψάξουν τι έχει συμβεί σε όλες τις υπόλοιπες χώρες που έγιναν παραγωγοί υδρογονανθράκων. Ούτε τυχαία προέκυψε η ελληνική κρίση, ούτε προφανώς άστοχα, εκ μέρους των χρηματοπιστωτικά ισχυρών του πλανήτη, προωθείται η συγκεκριμένη καταστροφική λύση την παρούσα στιγμή για την Κύπρο. Η ιστορία μας δείχνει ότι, όταν ειδικά θερμοκέφαλοι ηγέτες, όπως ο πρόεδρος Erdogan, βρίσκονται ενώπιον υπαρξιακής απειλής, πυροδοτούν επεισόδια και πολέμους, για να αποσπάσουν την προσοχή του πληθυσμού τους από το κύριο πρόβλημα. Δυστυχώς, η χώρα μας, όπως αναφέραμε στην προηγούμενη έκθεσή μας, έχει λιγοστά περιθώρια να ξεφύγει χωρίς ρήξη, από την παγίδα που της έχει στήσει και συνεχίζει να επεκτείνει η Γερμανία κυρίως, μέσω της τρόικας των θεσμών.

Η φημολογούμενη αναπροσαρμογή που θα τεθεί στο τραπέζι στις 15 Ιουνίου -ή και αργότερα όσο πλησιάζει η ημερομηνία αποπληρωμής των ομολόγων τον Ιούλιο- δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια νέα παράνομη κι αντισυνταγματική δανειακή σύμβαση κι ένα νέο μνημόνιο που αυτή τη φορά θα κρατήσει δεκαετίες κι όχι μόνο κάποια χρόνια, παραλύοντας την Ελλάδα κι ακυρώνοντας παντοτινά ίσως οποιαδήποτε έννοια κράτους. Τότε, θα καταλάβουν και οι περισσότερο άσχετοι πολιτικοί ότι, το χρηματιστήριο δεν αντικατοπτρίζει την οικονομία μιας χώρας και οι δείκτες δεν καθρεφτίζουν την ισότητα, την ελευθερία και την κοινωνική ανάπτυξη, αλλά τις περισσότερες φορές ακριβώς το αντίθετο. H διπλωματία της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής, δεν σπουδάζεται στα κομματικά συνέδρια.

Καθοδικά έκλεισε το δολάριο στα 96.67 την βδομάδα αλλά και τον μήνα όπως θα δείτε στο διάγραμμα μας που ακολουθεί. Μετά την απόρριψη από το 61.8 της κλίμακας Fibonacci, αρχίζει να πλησιάζει στην ζώνη του 50% από το υψηλό του 2002 με το χαμηλό του 2008 και τα σημεία που υπάρχει στήριξη, εκτός από τα 95.90, είναι τα 96.40, η ζώνη 95.40 με 95.20 κι αρκετά χαμηλότερα τα 94.20. Για να συνεχιστεί η κάθοδος θα πρέπει να κλείσει τον μήνα κάτω από τα 96.60, ενώ για να έχουμε αντιστροφή θα πρέπει να ξεπεράσει αρχικά τα 98.86 κι αμέσως μετά τα 99.52. Σε ημερήσιο κι εβδομαδιαίο χρονοδιάγραμμα η τάση έχει καθιερωθεί καθοδική, ενώ στο μηναίο παραμένει ανοδική, τουλάχιστον όσο η βασική στήριξη στην περιοχή των 92 παραμένει απαραβίαστη. Κρίνοντας από τις θέσεις των commercials στο ευρώ, που θα σας παρουσιάσουμε την επόμενη βδομάδα, οι οποίες πλησιάζουν τον αριθμό συμβολαίων με short θέση που είχαμε περίπου στα ψηλά του 2011, πιστεύουμε ότι η αντιστροφή του, κι επόμενα αυτή του δολαρίου, δεν είναι πολύ μακριά.

USDOLLAR, M, SPOT[+] click images to enlarge

Ανοδικά έκλεισαν την βδομάδα τα πολύτιμα μέταλλα, με τον χρυσό στα $1,280 αυξημένο λίγο λιγότερο από μια ποσοστιαία μονάδα και το ασήμι στα $17.52 ακριβότερα, κατά λίγο περισσότερο από ένα τοις εκατό.

Όπως είχαμε αναφέρει ακριβώς πριν ένα μήνα:

“Οι σημαντικές αντιστάσεις για τον χρυσό ήταν στα $1,275 και τα $1,292, τα επίπεδα δηλαδή που η τιμή ανέστρεψε την πορεία της προς τα κάτω. Το κρίσιμο σημείο, είναι να μην κλείσει κάτω από τα $1,251 τον Μάιο ο χρυσός, γιατί οι πιθανότητες να αυξηθεί η πίεση των πωλητών ως τον Ιούλιο θα μεγαλώσουν σημαντικά. Το ίδιο σημείο, αποτελεί την πρώτη σημαντική αντίσταση σε εβδομαδιαίο χρονοδιάγραμμα. Ένα κλείσιμο της τιμής του χρυσού πάνω από αυτό το επίπεδο, μάλλον θα γεννήσει ένα αντιδραστικό, ανοδικό ράλλυ προς τα προηγούμενα υψηλά και την κομβική ζώνη των $1,300-$1,310, που μπορεί να ξεκινήσει από την επόμενη βδομάδα.”

Mε το κλείσιμο της τιμής πάνω από την βασική καθοδική γραμμή τάσης που ξεκινά από τα ψηλά του 2011, ο χρυσός μπαίνει στην διαδικασία να δοκιμάσει την δύναμη των πωλητών στην ζώνη που αναφέραμε παραπάνω, προϋποθέτοντας ότι θα καταφέρει να διαπεράσει τα $1,985 και τα $1,297, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει τις κύριες, πολύχρονες αντιστάσεις στα $1,362 και τα $1,381. Η κύρια περιοχή στήριξης σε εβδομαδιαίο επίπεδο διαμορφώνεται τώρα στην ζώνη $1,257 – $1,261, η οποία πρέπει να διατηρηθεί οπωσδήποτε για να δούμε υψηλότερες τιμές.

GOLD FUTURES, M, COMEX

Για το ασήμι, στην ίδια έκθεση είχαμε γράψει:

“Αυτή τη στιγμή, βρίσκεται στο κατώτερο και πιο δυναμικό σημείο της εβδομαδιαίας στήριξης, αλλά το έξυπνο χρήμα έχει μειώσει αρκετά αλλά όχι πολύ τις short θέσεις του στα προθεσμιακά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (COT). H στήριξή του βρίσκεται στην περιοχή που έχουμε σημάνει (μπλε πλαίσιο) κι ίσως να είναι μια ιστορική ευκαιρία αγοράς σε φυσική μορφή, εφόσον δεν κλείσει το τρίμηνο κάτω από τα $13.60, διασπώντας προς τα κάτω την ανοδική γραμμή τάσης (διακεκομμένη) από το 2003 και το 2009.”

Ένα κλείσιμο της τιμής πάνω από τα $17.63 θα δώσει ώθηση στους αγοραστές για να δοκιμάσουν την πρώτη ζώνη αντίστασης ανάμεσα από τα $18.31 και τα $18.65, ενώ η ζωτική περιοχή για να καθιερωθεί ανοδική τάση και στο μηναίο χρονοδιάγραμμα βρίσκεται στα $21 με $21.50.

Βασική προϋπόθεση φυσικά, για να διατηρηθεί η ανοδική πορεία στα πολύτιμα μέταλλα, είναι η πιθανή αντιστροφή του δολαρίου να είναι σύντομη κι αδύναμη, πράγμα που κατά την γνώμη μας έχει λιγότερες πιθανότητες να συμβεί. Σε διαφορετική περίπτωση, η άνοδος των πολύτιμων μετάλλων από εδώ και πέρα τείνει να διαμορφωθεί ως μια παγίδα για τους αγοραστές (bull trap) και οι πιθανότητες να μην αντέξουν σε μια ενδεχόμενη, βίαιη καθοδική κίνηση των πολύτιμων μετάλλων θα αρχίζουν να μεγαλώνουν όσο προχωράμε προς τα μέσα Ιουνίου και τον Ιούλιο.

SILVER FUTURES, M, COMEX

Για το τέλος της σημερινής μας έκθεσης ένα διάγραμμα με τις καταθέσεις στις αφελληνισμένες πια τράπεζες μας, που έχουν πέσει περίπου στα 130 δισεκατομμύρια ευρώ, στα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του 2000. Βλέποντας κάποιος με όρους τεχνικής ανάλυσης αυτό το διάγραμμα, εύκολα καταλαβαίνει ότι λείπει ακόμη μια καθοδική φάση, μετά τις δύο που έγιναν από το υψηλό του 2009 περίπου στα 250 δισεκατομμύρια ευρώ, η οποία θα ξεκινήσει όταν διασπαστούν τα χαμηλά του 2004. Ευχόμαστε ολόκαρδα να κάνουμε λάθος και να είναι μία από τις πολλές φορές που οι μικρότερες πιθανότητες που υπάρχουν πάντα στην ανάλυση, να αποδειχτούν αρκετές για να μην συμβεί το κυρίαρχο σενάριο της πρόβλεψης.

Yγιαίνετε!

*Η Precious Metals Greece δεν αποτελεί χρηματιστηριακή, επενδυτική ή άλλου τύπου συμβουλευτική εταιρεία και σε καμία περίπτωση δεν παρέχει επενδυτικές, οικονομικές ή άλλου τύπου συμβουλές ούτε δημιουργείται με τη χρήση της Ιστοσελίδας οποιασδήποτε μορφής σχέση εντολής. Η Precious Metals Greece σας συνιστά να ζητήσετε συμβουλευτικές υπηρεσίες από ανεξάρτητο οικονομικό σύμβουλο.