Γερμανία και ΕΕ ο επόμενος στόχος του Trump

text by PMG1 | in Weekly Reports

Είναι μάλλον απίθανο να περίμενε o Philip Roth να προκύψει ως πραγματικότητα η αριστοτεχνική πλοκή και μυθοπλασία για το βιβλίο του “The plot against America”, που εκδόθηκε το 2004. Σε αυτό, ο τεράστιος για την μοντέρνα λογοτεχνία 77χρόνος σήμερα συγγραφέας, παίζει με την ιστορία και στερεί από τον Roosevelt το 1942 την προεδρία των Η.Π.Α. δίνοντας την σε έναν δημοφιλή ήρωα της εποχής, τον αεροπόρο Charles Lindbergh.

Ο πιλότος, που έμελλε να γίνει ο περισσότερο δημοφιλής αμερικανός μετά την υπερατλαντική του πτήση από την Νέα Υόρκη στο Παρίσι, ήταν οπαδός του απομονωτισμού και συμμετείχε στην επιτροπή America First -σας θυμίζει κάτι;- η οποία είχε αναλάβει την προώθηση της κίνησης ενάντια στην συμμετοχή των Η.Π.Α. στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Στην νουβέλα του Roth, η μυθιστορηματική περσόνα του αεροπόρου εκφράζει τον θαυμασμό της για έναν αιμοσταγή δικτάτορα της Ευρώπης κι είναι η ναζιστική Γερμανία η οποία επεμβαίνει κρυφά στην διαδικασία των αμερικάνικων εκλογών για να επηρεάσει το αποτέλεσμα και να ασκεί μελλοντικά εκβιασμό στον νεοεκλεγέντα τότε αμερικανό πρόεδρο.

Philip Roth

Illustration by Tom Bachtell

Πιστεύουμε ότι έχετε συλλάβει απόλυτα τον παραλληλισμό ανάμεσα στο βιβλίο του Roth και τον νέο αμερικανό πρόεδρο κο Trump, ο οποίος μετά τη ταραχή που προξένησε την προηγούμενη εβδομάδα με τις εκτελεστικές εντολές και το διάταγμα απαγόρευσης εισόδου στην χώρα του σε πολίτες επτά μουσουλμανικών στην πλειοψηφία κρατών, συνέχισε ακάθεκτος. Συμφώνησε με τον υπεύθυνο της εμπορικής του πολιτικής κο Navarro, υπογραμμίζοντας πως, η Γερμανία απομυζεί τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ κι εκμεταλλεύεται την χαμηλή ισοτιμία του ευρώ για να πετυχαίνει εξωπραγματικά εμπορικά πλεονάσματα, πράγμα που όσοι διαβάζεται τις εβδομαδιαίες μας εκθέσεις θα γνωρίζετε πως μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους.

Είναι αυτή ακριβώς η τακτική που ακολούθησε πιστά η Γερμανία από την εισαγωγή του ευρώ και μετά, συμπιέζοντας τα εργατικά και κοινωνικά της κόστη και καταφέρνοντας να φτάσει σε θηριώδη εμπορικά πλεονάσματα. Φέτος, ίσως να φτάσουν πάνω από 8% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος, σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, απειλώντας να ξεπεράσουν ακόμη και αυτά της Κίνας σε απόλυτο νούμερο, αφού ίσως φτάσουν υψηλότερα από τα $300 δισεκατομμύρια. Αρκεί όμως κάτι τέτοιο για να την κατηγορήσουν οι αμερικάνοι για χειραγώγηση του νομίσματος;

Νομότυπα, σωστά απαντά ο κος Schauble πως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο κος Draghi είναι υπεύθυνοι περισσότερο για την ισοτιμία του ευρώ, παρά η ίδια η γερμανική κυβέρνηση ή η γερμανική κεντρική τράπεζα. Οι αμερικάνοι όμως κοιτούν πίσω από το γερμανικό τέχνασμα μεταφοράς πλούτου από τον μεσογειακό νότο κυρίως, μέσω της ανισόρροπης σχέσης και της δίκαιης αξίας του κοινού νομίσματος ανά χώρα. Όπως έχουμε δείξει παλαιότερα, η δίκαιη αξία του ευρώ φτάνει τα 1.50 για την Γερμανία, με βάση το κόστος εργασίας και το εμπορικό της ισοζύγιο, από το 1.08 που βρίσκεται τώρα το ευρώ απέναντι στο δολλάριο, ενώ για την χώρα μας είναι περίπου στο 1:1 με το αμερικάνικο νόμισμα με την Ιταλία να βρίσκεται στο 1.12. Η τελευταία, φαίνεται στην κυριολεξία να ναυάγησε κυριολεκτικά , όπως δείχνει το γράφημα του Bloomberg που ακολουθεί, αφού το κατά κεφαλήν εισόδημα της αυξήθηκε μόνο κατά 0.4% σε πραγματικούς όρους, σε σχέση με το υπερμεγέθης 26.1% των γερμανών πολιτών από το 1998 ως σήμερα.

Η Γερμανία ήταν στο στόχαστρο της υπερδύναμης φυσικά πολύ πριν από τις τελευταίες δηλώσεις του κου Trump, αποδεικνύοντας πως η σκιώδης εξουσία δεν πηγαίνει απαραίτητα με το χρώμα από τις κουρτίνες του οβάλ γραφείου που αλλάζει ανά προεδρία. Η υποψία μας, σχετικά με το σκάνδαλο της Volkswagen, όταν γράφαμε τον Σεπτέμβριο του 2015 ήταν: “…μήπως είναι μια έρευνα των αμερικανικών αρχών για τις Γερμανικές βιομηχανίες αυτοκινήτων;”

Αποδείχτηκε σωστή μεν, αλλά μετρίου βεληνεκούς σε σχέση με αυτό που συμβαίνει σήμερα. Μετά το Μεξικό, που αναφέραμε στην προηγούμενη έκθεσή μας, η Γερμανία μπήκε πάλι γερά στο στόχαστρο της νέας αμερικάνικης προεδρίας. Αν έψαχνε η κα Merkel έναν δυνατό αντίπαλο γιά τις επερχόμενες γερμανικές εκλογές, τον βρήκε στο πρόσωπο του πρώην προέδρου του ανυπόστατου ευρωκοινοβουλίου, κου Schultz, o oποίος μάλλον θα υποστηριχτεί από τον κο Trump, αν η καγκελάριος δεν ενδώσει στα απαιτούμενα του Λευκού Οίκου που συνοψίζονται στην απλή λογική “μειώστε το έλλειμμα συναλλαγών μας, αλλιώς…”. Οι χώρες στόχοι των Η.Π.Α., φαίνονται με μια ματιά στο γράφημα που ακολουθεί με το διμερές εμπορικό ισοζύγιο τους. Δεν είναι τυχαία η επίσημη προσέγγιση για απευθείας εμπορική συνεργασία μεταξύ της υπερδύναμης και της Μ.Βρετανίας. Αποβλέπει στην διαμέλιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της περαιτέρω πίεσης προς την Γερμανία. Φαίνεται πως, αν το επεκτατικό δόγμα της υπερδύναμης τις προηγούμενες δεκαετίες ήθελε μια ενωμένη Ευρώπη, το φρέσκο μείγμα στρατηγικής του προστατευτισμού και του εθνικισμού, κάτω από το πρίσμα της πολυπολικότητας των μεγάλων δυνάμεων, μάλλον ποντάρει στον διχασμό και την διαίρεση, όπως συμβαίνει και στα ενδότερα των Η.Π.Α πιά.

Σύμφωνα με τον περυσινό νόμο του κου Obama, μια χώρα μπορεί να κατηγορηθεί από τις Η.Π.Α. αν παρεκκλίνει από του κανόνες που έθεσε στην περυσινή συνεδρίαση των G20 στην Σαγκάη ο πρώην ΥΠΟΙΚ, κος Jack Lew, σχετικά με την χειραγώγηση του νομίσματός της, όπως έχουμε αναφέρει. Η Γερμανία αυτή τη στιγμή πληροί τουλάχιστον δύο από τα κριτήρια που αναφέρονται στην οδηγία. Αλλά αν πραγματικά οι αμερικανοί έχουν σκοπό να την γονατίσουν, βλέποντάς την να κατακτά την Ευρώπη, όχι πια μέσω πολέμων όπως προσπάθησε με τους δύο προηγούμενους παγκόσμιους, αλλά μέσω της καλά μαγειρεμένης οικονομικής υπεροχής της, ίσως φτάσουν να τους αρκεί ακόμη και το κριτήριο του πλεονάζοντος εμπορικού της ισοζυγίου. Αν σκεφτούμε πως τα γεράκια προσπάθησαν να επιβάλουν ως όριο στα αντίπαλα κράτη στην συνεδρίαση της G20 στην Σεούλ το 2010 το 4%, η Γερμανία έχει φτάσει να έχει παραπάνω από το διπλάσιο ποσοστό.

Για το αν έχουν την δύναμη να το πετύχουν, καλύτερα να μην αμφιβάλει κανείς μια κι ελέγχουν απόλυτα το ΔΝΤ μέσω άσκησης βέτο και μπορούν κάλλιστα να το διατάξουν να προχωρήσει σε έλεγχο πραγμάτων ενάντια στην γερμανική, δόλια πράγματι, πρακτική. Ίσως καλό είναι να μελετήσουν οι γερμανικές αρχές, αν δεν το έχουν ήδη κάνει, την ένδειξη εμπιστοσύνης των καταναλωτών για τον μήνα Ιανουάριο του Μεξικού, στο γράφημα που ακολουθεί από το Daily Shot. Έπεσε κατά περίπου δεκαπέντε μονάδες από τον Δεκέμβριο, μετά τα απειλητικά μηνύματα του κου Trump για το χτίσιμο και την πληρωμή του κόστους για το διαβόητο τείχος του…

CONSUMER CONFIDENCE JANUARY – MEXICO

Πριν περάσουμε να δούμε πως έκλεισαν την εβδομάδα το δολλάριο και τα πολύτιμα μέταλλα, ρίξτε μια ματιά στο διάγραμμα που ακολουθεί από τον δείκτη Sentix, που αποτυπώνει τις πιθανότητες εξόδου μιας χώρας από την ΕΕ. Ο πονοκέφαλος της κας Merkel, η οποία έχει μεγάλες πιθανότητες να χάσει τις επόμενες εκλογές βάζοντας, δίκαια, το πιο σκοτεινό τέλος που θα μπορούσε στην καριέρα της, δεν ακούει μόνο στο όνομα Trump. Οι πιθανότητες της Γαλλίας και της Ολλανδίας να αποχωρήσουν από την ΕΕ αρχίζουν να ανεβαίνουν υψηλά, πλησιάζοντας το υψηλό που καταγράφηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε με το Brexit…

To δολλάριο έκλεισε στα 99.84, ακριβώς στην γραμμή αντίστασης που ενώνει το υψηλό του προηγούμενου καλοκαιριού με αυτό του Οκτωβρίου που διέσπασε ανοδικά. Στη προδεκαπενθημέρου έκθεσή μας, είχαμε αναφέρει :

“…ακόμη όμως και να οπισθοχωρήσει από το στρογγυλό και ψυχολογικό όριο του 100, φαίνεται πως υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην ζώνη από τα 99.50 ως τα 98.50, κρίνοντας από τα options και τα προθεσμιακά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης”.

Κατέγραψε λοιπόν τα χαμηλά που περιμέναμε σύμφωνα με τον βραχυπρόθεσμο κύκλο του; Ριψοκίνδυνο να ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο τώρα. Βρήκε μεν αγοραστές στην περιοχή που αναφέραμε ως σημαντική, αλλά δεν είναι σωστό να θεωρήσουμε ότι συνέβει πράγματι, μέχρι τουλάχιστον να δούμε μια αντιστροφή της καθοδικής τάσης, τουλάχιστον στο ημερήσιο χρονοδιάγραμμα. Eίναι αλήθεια πως οι κατ’ ουσίαν λεκτικές παρεμβάσεις του κου Trump και του επιτελείου του για το “ακριβό δολλάριο”, φαίνεται να έχουν πτωτικές επιπτώσεις στην πρόσφατη διαπραγμάτευση του. Επίσης, οι πρόσκαιρες φημολογίες περί του δήθεν επικείμενου τέλους της ποσοτικής χαλάρωσης QE, αφού ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης είναι σε τροχιά να πλησιάσει το θρυλούμενο επί χρόνια 2%, δίνουν στήριξη για την ώρα στο ευρώ.

Πεποίθηση μας είναι όμως πως οι σπεκουλαδόρικες κινήσεις διαρκούν λίγο και συνήθως υποκύπτουν μπροστά στα ρεαλιστικά δεδομένα των αποδόσεων που κυνηγά το μεγάλο κεφάλαιο. Με την επιτοκιακή διαφορά ανάμεσα στο γερμανικό και το αμερικάνικο δεκαετές ομόλογο στη ζώνη του 2.5%-3%, κανένας μελετημένος επενδυτής δεν θα προτιμούσε μακροπρόθεσμα, για τα επόμενα τρία χρόνια, το κοινό νόμισμα ταφόπλακα των λαών της Ευρώπης, που είναι στα πρόθυρα της διάλυσής της, από το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.

DOLLAR FUTURES, W, ICE[+] click images to enlarge

Ανοδικά έκλεισαν την βδομάδα τα πολύτιμα μέταλλα, με τον χρυσό ανεβασμένο κατά δυόμιση περίπου τοις εκατό στα $1,221.6 και το ασήμι στα $17.52, αυξημένο κατά δύο μονάδες αντίστοιχα κατά ουγγιά.

Όπως θα δείτε στο διάγραμμα του χρυσού που ακολουθεί, η τιμή μπήκε μέσα στην ζώνη αντίστασης, όπως έκανε και το ασήμι. Η αλήθεια είναι πως, με βάση την συνήθη διάρκεια του βραχυπρόθεσμου κύκλου, περιμέναμε αυτό να συμβεί πριν δεκαπέντε ημέρες, με κάποιες από τις πιθανότητες να δείχνουν προς την προηγούμενη βδομάδα. Eίναι ακριβώς αυτές οι ζώνες αντίστασης που πιστεύουμε πως η τιμή με την συμπεριφορά της θα μας φανερώσει καλύτερα τι θα συμβεί μέσα στο επόμενο τρίμηνο.

GOLD FUTURES, W, COMEXΑν έχουμε οπισθοχώρηση την επόμενη βδομάδα κι αναστροφή της τάσης, θα έχουμε βάσιμες υποψίες πως ίσως ο χρυσός και το ασήμι να δοκιμάσουν τις περιοχές προς τα χαμηλά που κατέγραψαν τον Δεκέμβριο της προηγούμενης χρονιάς, το αργότερο περίπου μέχρι τα μέσα του Απριλίου. Οι σημαντικές στηρίξεις που βρίσκονται κάτω από την τιμή και θα κρίνουν την περαιτέρω πορεία βρίσκονται στα $1,147 για τον χρυσό και στα $16.65 για το ασήμι. Στην περίπτωση που συνεχίσουν ανοδικά, οι κοντινότερες σημαντικές αντιστάσεις βρίσκονται στα $1,251 για τον χρυσό και στα $18.25 για το ασήμι. Αν θέλετε μια περισσότερο συνολική εικόνα για τις ζώνες προσφοράς και ζήτησης, συνεχίζουν να είναι οι ίδιες που αναφέραμε στην πρώτη μας έκθεση για την νέα χρονιά.

SILVER FUTURES, W, COMEXΓια το τέλος της σημερινής μας έκθεσης, θα ανατρέψουμε την παράδοση που μας θέλει να τελειώνουμε με κάτι που σκιαγραφεί ακόμη περισσότερο την σιγουριά μας για την μελλοντική ασφάλεια της αποταμίευσης και της αγοραστικής δύναμης που προσφέρουν ο χρυσός και το ασήμι σε φυσική μορφή που προσφέρει η PMG, σε μορφή νομισμάτων και ράβδων από παγκόσμια αναγνωρισμένους οίκους.

Ίσως οι παλαιότεροι αναγνώστες μας να θυμούνται την επισήμανσή μας το προηγούμενο καλοκαίρι για το επερχόμενο κραχ των Ιαπωνικών ομολόγων που στην ουσία προκάλεσαν την τεράστια πτώση της αγοράς κρατικού χρέους που είδαμε στο δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς, καθώς και την άνοδο στην ύψη του libor που ακολούθησε. Πέρα από την συμπλήρωση του χρονικού ορίου για τον μεσοπρόθεσμο κύκλο τους, υπήρξε ένας σχηματισμός στα διάγραμμα των επιτοκίων που είχαμε δημοσιεύσει τότε, ο οποίος θεωρούμε πως είναι από αυτούς με τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίες.

Ο ίδιος ακριβώς σχηματισμός (morning star), μόλις συμπληρώθηκε στο δεκαετές επιτόκιο της χώρας μας, δυστυχώς. Ακόμη χειρότερα δε, μία και βρίσκεται στην σημαντικότερη θέση της συμπλήρωσης του επταετούς τριγώνου που ξεκίνησε την περιπέτεια της Ελλάδας, μετά την εποχή του “Καστελλόριζου”. Στην περίπτωση που επικυρωθεί με ένα επόμενο ανοδικό κερί και διασπαστεί ανοδικά το καθοδικό τρίγωνο, οι επόμενες πιθανές στάσεις του ελληνικού δεκαετούς επιτοκίου, είναι οι περιοχές γύρω από τα 9.3%, τα 11.85%, τα 25.8%, η ζώνη ανάμεσα στα 31.3% με 33.1% και φυσικά τα υψηλά του 2011-2 στα 41.7%.

Τι σημαίνει κάτι τέτοιο σε απλά ελληνικά; Ότι η κρίση που ταρακούνησε συθέμελα, όχι μόνο την χώρα μας μετά το 2011, αλλά επίσης την Ευρώπη και ολόκληρη την οικουμένη, υπάρχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να επιστρέψει βίαια. Και μάλιστα σε μια εποχή που η κούραση και η αγωνία που έχουν συσσωρευτεί στους πολίτες, αλλά και τις διεφθαρμένες πολιτικές και θεσμικές αρχές, είναι αρκετά μεγάλη. Η επίθεση του κου Trump στην Γερμανία και η διαδικασία των εκλογών σε αυτήν, αλλά και στις Ολλανδία και Γαλλία που προηγούνται, δυστυχώς και πάλι, θα λειτουργήσουν αρνητικά για την χώρα μας, γιατί οι απερχόμενοι πολιτικοί αρέσκονται να αφήνουν τη λύση δύσκολων προβλημάτων στους επόμενους που θα τους διαδεχτούν. Γνωρίζουν ότι είναι πολιτική αυτοκτονία να παραδεχθούν την μεταφορά του ελληνικού χρέους από τις εμπορικές τους τράπεζες στους ψηφοφόρους τους κι είναι κάτι που δεν θα κάνουν ποτέ!

Στην φάση που μπαίνουμε, μόνο ένα θαύμα μπορεί να βοηθήσει τη χώρα μας. Ένας λαός συσπειρωμένος, μακριά από οπαδική νοοτροπία και κομματικές επιταγές, μπορεί να απαιτήσει όχι μόνο την δίκαιη διαγραφή χρέους, αλλά πολλά περισσότερα πράγματα, ξεκινώντας από τα “λάθη” των θεσμών στη διαχείριση της κρίσης ως τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις. Ένας λαός που έχει υποκύψει στο “διαίρει και βασίλευε” και στα αφηρημένα ευχολόγια πληρωμένων πολιτικών, μάλλον θα αποτύχει να διεκδικήσει σωστά το μέλλον του, όπως έκαναν αντίστοιχα οι Ισλανδοί. Ελπίζουμε πάντα να ισχύσει το πρώτο σενάριο, έστω και την τελευταία στιγμή και να προφυλάξουμε το μέλλον μας και πάνω απ’ όλα αυτό των παιδιών μας.

Υγιαίνετε!

GREECE 10Y YIELD, M, INDEX

*Η Precious Metals Greece δεν αποτελεί χρηματιστηριακή, επενδυτική ή άλλου τύπου συμβουλευτική εταιρεία και σε καμία περίπτωση δεν παρέχει επενδυτικές, οικονομικές ή άλλου τύπου συμβουλές ούτε δημιουργείται με τη χρήση της Ιστοσελίδας οποιασδήποτε μορφής σχέση εντολής. Η Precious Metals Greece σας συνιστά να ζητήσετε συμβουλευτικές υπηρεσίες από ανεξάρτητο οικονομικό σύμβουλο.