Weekly Report: Brexit, η μετωπική που θα εξελιχθεί σε καραμπόλα.
in Reports
Ίσως κάποιοι να θεώρησαν πως είχαμε κάποιο στόχο κινδυνολογίας κι άσκοπου εκφοβισμού, όταν αρχίσαμε να αναφερόμαστε συχνότερα και να προειδοποιούμε επιχειρηματολογώντας με όσα περισσότερα στοιχεία μπορούσαμε να βρούμε πως, ότι έχουμε ζήσει ως τώρα δεν θα μοιάζει καθόλου με τα χρόνια που έρχονται μπροστά μας.
Ήταν στο τέλος Δεκεμβρίου όταν γράφαμε “…δυστυχώς, για μια ακόμη χρονιά – που στην PMG πιστεύουμε πως δεν θα είναι τελευταία, αλλά ένα προεόρτιο του τι θα ζήσουμε από το 2017 και μετά – οι πολιτικοί θα συνεχίσουν να αγνοούν τα προβλήματα μετατίθοντας την πιθανή λύση τους στο απώτερο μέλλον, οι αγορές θα συνεχίζουν να πιέζουν για δόκιμες αλλαγές και οι πολίτες θα περιμένουν αμέτοχοι ως θεατές το θαύμα εξ ουρανού να αλλάξει την προδικασμένη πορεία της σύγκρουσης που μέλλει να αλλάξει για πάντα την ΕΕ όπως την γνωρίσαμε. Kι όλα αυτά, ακριβώς πριν την μετωπική που ακούει στον κωδικό Brexit…”
Ήρθε λοιπόν η μετωπική, που θα εξελιχθεί σε καραμπόλα, με την δυναμική συμμετοχή των πολιτών της Μ.Βρετανίας! Ήρθε και η επόμενη μέρα για την οποία κανείς δεν είναι προετοιμασμένος. Κανένας θεσμός, καμμία χώρα και κυβέρνηση, κι αν είναι κάτι πραγματικά να σας φοβίζει, είναι ακριβώς αυτό. Η αδυναμία του συστήματος της ελιτ να προβλέψει, να προσχεδιάσει και να προτείνει το σωστό μίγμα λύσεων κι όχι να λειτουργεί πάντα πυροσβεστικά και καταπιεστικά, αφήνοντας τους πολίτες έρμαιο στις αγορές των κερδοσκόπων που σφίγγουν την θηλειά απέναντι στα ιδανικά μιας ευνομούμενης κοινωνίας. Αν λοιπόν δεν ακολουθείται επίτηδες αυτή η τακτική, αν δηλαδή δεν είναι σχεδιασμός ενός σκοτεινού μυαλού ή μιας καλοκουρδισμένης ομάδας να απομυζά συνεχώς τους πολίτες, τότε μένει να σκεφτούμε πολύ καλά ποιές είναι συνθήκες που διέπουν την συνεχή κοινωνική έκπτωση δεκαετία μπαίνει, δεκαετία βγαίνει, αιώνες τώρα.
Σαν PMG η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Δεν πιστεύουμε τυφλά στις συνωμοσίες, δεν βλέπουμε παντού εχθρούς, αλλά πιστεύουμε ακράδαντα στην καλοσχεδιασμένη στρατηγική ανάπτυξης, όπως και τρέμουμε στην απόλυτη έλλειψη της. Αυτό που συμβαίνει δύο δεκαετίες τώρα, κατά την ταπεινή μας άποψη, είναι η παντελής απουσία στρατηγικής στην ΕΕ και η ύπαρξη χιλιάδων μικρών τακτικών που δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε κανένα ευοίωνο επόμενο κεφάλαιο, παρά μόνο μετά από την συντριβή των μεθόδων του status quo.
Το Brexit είναι το πρώτο μεγάλο χαστούκι στο κατεστημένο, στις σκουριασμένες από την φεουδαρχία δομές του και στην έλλειψη της παραμικρής επαφής με την δονούμενη κοινωνική πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώθηκε και θα συνεχίζει να το κάνει μετά το paradigm shift του internet και των κοινωνικών media. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά πως το 52% των βρετανών πολιτών ψήφισε υπερ της απόσχισης από την Ευρωπαική Ένωση, χωρίς αυτή η θέση να υποστηρίζεται συνολικά από κανένα κόμμα των τριών πρώτων δημοφιλέστερων σε ποσοστά! Αυτή ήταν η αρχή για το ράγισμα της μελλοντικής συνοχής της ΕΕ κι ένα πρώτο ηχηρό “όχι” στους ανεξέλεγχτους ευρωπαικούς θεσμούς που τείνουν προς την απολυταρχία, μην λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους τις ανάγκες των πολιτών.
Όπως έχουμε επισημάνει ξανά, ακολουθούν εκτός από σημαντικές εκλογές (Ισπανία, Η.Π.Α. Γαλλία, Γερμανία) οι διαπραγματεύσεις του Brexit για τα δύο επόμενα χρόνια, που φαίνεται από τώρα πως θα είναι ένα χάος. Θα κερδίσουν ψήφο εμπιστοσύνης οι συντηρητικοί; Με ποιόν ηγέτη; Αν είναι ο Boris Jonshon, θα συνεχίζει να στηρίζει την αποσχιστική τάση ή ήταν ένα τέχνασμά του για να γίνει πρωθυπουργός; Ποιό ήταν το πραγματικό νόημα της οδηγίας που δόθηκε από τους πολίτες του Brexit; Ο φόβος για την μεταναστευτική κρίση, η οικονομία ή η δυσπραγία που επιφέρουν οι δαιδαλώδης διαδικασίες της ΕΕ; Το ότι δόθηκε εντολή σε μιά κυβέρνηση που δεν θα υπάρχει σε λίγο, παίζει τρομακτικό ρόλο! Γιατί λοιπόν να μην οδηγηθεί ο βρετανικός λαός σε δεύτερο δημοψήφισμα; Τι είδους συμφωνία θα είναι αυτή που θα προταθεί για ψηφοφορία στην Βρετανική βουλή και πως θα την ψηφίσουν οι βουλευτές, όταν οι περισσότεροι απο αυτούς, ανεξαρτήτως κόμματος, έτειναν και προπαγάνδιζαν υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ; Ακόμη, μήπως θα αναγκαστεί η χώρα να προχωρήσει σε έκτακτες εκλογές μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, μεσούσης της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων, εφ όσων πρώτα απ’ όλα κάνει επίσημα την αίτηση για το Άθρο 50, κάτι που δεν έχει κάνει ακόμη ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές;
Αντιλαμβάνεστε την πολυπλοκότητα των παραπάνω ερωτημάτων, τις πολυάριθμες μεταβλητές που τα ορίζουν καθώς και τον χρόνο που θα χρειστεί να απαντηθούν. Aν προσθέσουμε και τις αντιδράσεις των αντίπαλων πλευρών, είτε είναι οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, είτε ακόμη χειρότερα οι καθόλου ευέλικτοι και μανιπιουλαριστικοί θεσμοί της, τότε φανερώνεται η μεγάλη εικόνα σε αχαρτογράφητα νερά, στην κυριολεξία.
Αν κάτι δεν αρέσει στους περισσότερους ανθρώπους, είναι η αβεβαιότητα που προκαλεί ανασφάλεια και αναποφασιστικότητα και οι αρνητικές, σοκαριστικές, εκπλήξεις. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τις αγορές, γιατί αποτελούνται και καταγράφουν εκατομμύρια πράξεις εμπορικής συνδιαλλαγής που ορίζονται κατά το μεγαλύτερο μέρος τους από τις υπερφορτισμένες συναισθηματικά πράξεις των συμμετεχόντων. Φόβος και απληστία. Το δίπολο που αιώνια κινεί τις προθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας. Αυτό το μίγμα εξέφρασαν γιά ακόμη μιά φορά οι αγορές, στην χειρότερή τους μέρα μετά την κατάρευση της Lehman Brothers, όπως δείχνει το γράφημα που ακολουθεί, με περίπου $2,5 τρισεκατομύρια χρηματιστηριακές απώλειες σε μία συνεδρίαση! Υπ’ όψιν πως, ακόμη δεν έχει ξεκινήσει η τωρινή κατάρευση. Eπίσης, υπολογίστε πως πριν την κρίση του 2008 το βασικό επιτόκιο της FED, της κεντρικής τράπεζας των Η.Π.Α. ήταν 4,5% και όχι σχεδόν μηδέν που είναι σήμερα, με αρκετές κεντρικές τράπεζες να κινούνται σε αρνητικά επιτόκια. Με ποιό ακριβώς όπλο η ελίτ θα αντιμετωπίσει την τωρινή κρίση;
Το επόμενο γράφημα όμως, είναι αυτό που δείχνει πως η κατάρευση δεν θα αργήσει πάρα πολύ κι όπως έχουμε πεί, η επόμενη τουλάχιστον τριετία θα δοκιμάσει τόσο τις ψυχές των ανθρώπων όσο αυτές δεν έχουν δοκιμαστεί για πολλές δεκαετίες τώρα. Η έρευνα της Ipsos Mori έγινε τον Απρίλιο που μας πέρασε. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερα μεγάλη αντίληψη για να καταλάβει κάποιος πως, οι μπλέ στήλες που δείχνουν την επιθυμία των πολιτών για δημοψήφισμα στις χώρες τους περί της παραμονής τους στην ΕΕ, μετά τα χθεσινά αποτελέσματα του Brexit θα αυξηθούν πάρα πολύ σε σχέση με τις κόκκινες στήλες που κατέγραψαν τα αποτελέσματα όσων θεωρούν πως η ζωή είναι όμορφη κι ωραία, δίχως προβλήματα και με ένα κρυστάλλινο, θετικό μέλλον στην γηραιά ενωμένη ήπειρο.
H μετάδοση του πνεύματος του Brexit έχει ήδη ξεκινήσει προς τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης. Οι Σκωτσέζοι ζητάνε δημοψήφισμα για να αποσχιστούν από την Μ.Βρετανία και να παραμείνουν στην ΕΕ (!) και η Β.Ιρλανδία θέλει να ενωθεί με την υπόλοιπη. Φυσικά, τα δήθεν προβλήματα στο εμπόριο που μπορεί να προκύψουν είναι απλώς ένα παραπέτασμα καπνού ή ίσως κρύβουν μια εκδικητική διάθεση. Κανέναν δεν συμφέρει να δημιουργηθεί οποιοδήποτε πρόβλημα με το εμπόριο ανάμεσα στην Μ. Βρετανία και την ΕΕ. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η δήλωση του προέδρου κου Obama, μετά το Brexit, που ανακοινώνει πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στις σχέσεις των Η.Π.Α, ούτε με την Μ.Βρετανία, ούτε με την ΕΕ. Όλο το θέμα είναι η Ρωσία και το πως θα παραμείνουν εν ισχύ τόσο οι κυρώσεις εναντίον της, όσο και η ασφικτική πίεση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της. Ήδη, Βρετανοί πολιτικοί κάνουν δηλώσεις επαναπροσέγγισης με την Ρωσία, ενώ αν παρατηρήσατε η Γαλλία δεν συμμετείχε στην άσκηση του ΝΑΤΟ Anakonda 16 με το πρόσχημα των διαδηλώσεων και της διεξαγωγής του Euro 2016, επειδή προείχε η εθνική της ασφάλεια.
Μόλις στην προηγούμενη εβδομαδιαία έκθεσή μας, γράψαμε πως “… μην παραξενευτείτε λοιπόν αν δείτε τόσο σύντομα όσο η επόμενη βδομάδα να αρχίσουν να πέφτουν λίγο τα ομόλογα και να ανεβαίνουν οι αποδόσεις τους που κινούνται ανάποδα προς την τιμή τους”. Ρίξτε μια ματιά στο spread της Ισπανίας με την Γερμανία που ακολουθεί. Μόλις έσπασε ανοδικά το καθοδικό κανάλι κι έκανε νέα υψηλή τιμή.
Δεν έχουμε καμμία πρόθεση να φοβίσουμε κανέναν, αλλά έχουμε διάφανα αυτήν της αντικειμενικής πληροφόρησης και της παραβολής των στοιχείων, ώστε ο καθένας να μπορεί να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματά του και να προετοιμαστεί κατάλληλα. Οποισδήποτε μπορεί να καταλάβει πως, όσο ανεβαίνουν αυτές οι γραμμές στο διάγραμμα που ακολουθεί και αποτυπώνει την διάθεση νέου χρήματος προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα από τις κεντρικές τράπεζες, τόσο αυτό θα πληθωρίζεται άρα θα υποτιμάται η αξία του, άσχετα αν ακόμη δεν έχει φανεί η εξάπλωση του πληθωρισμού στα νούμερα που δημοσιοποιούνται από τις κυβερνήσεις ή τους θεσμούς. Τα πανάκριβα έργα τέχνης, τα εξίσου πανάκριβα συλλεκτικά αυτοκίνητα και τα ακίνητα που αφορούν μόνο το 1% των οικονομικά ισχυρότερων, καταγράφουν την μία ψηλότερη τιμή μετά την άλλη. Αυτό είναι το σημάδι πως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
Iστορικά, ο πληθωρισμός φορτίζεται ύπουλα στην κορυφή της εισοδηματικής πυραμίδας. Πολλά διαθέσιμα κεφάλαια κυνηγούν απόδοση σε λίγες υποψήφιες αγορές, με αποτέλεσμα να “φουσκώνουν” τις τιμές. Στην μετέπειτα, αυξανόμενη, πορεία του ο πληρωρισμός διαβρώνει την αξία του χρήματος, όλα τα πάγια οικονομικά στοιχεία – εκτός των πολύτιμων μετάλλων – καθώς και την αγοραστική δύναμη των οικονομικών στρώματων που βρίσκονται χαμηλότερα στην ιεραρχία του χρήματος. Γιατί απλά, οι άνθρωποι χάνουν την εμπιστοσύνη τους στα κράτη και στην ικανότητα των κυβερνήσεων να διαχειριστούν την οποιαδήποτε κρίση. Τότε, όταν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας χάσει την εμπισοσύνη του στα fiat νομίσματα, στην προσπάθειά του να διαφυλάξει την αγοραστική δύναμη των χρημάτων του, αρχίζει να αγοράζει ή να επενδύει οπουδήποτε μπορεί στον ιδιωτικό τομέα και όχι στα ομόλογα. Είναι η ώρα που αρχίζει να φαίνεται το τέρας του πληρωρισμού στην κανονική του μορφή. Όταν δε αρχίζει να ξεφεύγει η κατάσταση από κάθε έλεγχο, θα επέμβουν και πάλι -καθόλου σωτήρια- οι κεντρικές τράπεζες, ανεβάζοντας τα βασικά τους επιτόκια απολογιστικά, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στην φωτιά. Φτάνοντας ίσως πάλι στην ζώνη του 15%-20%, όπως στις αρχές της δεκαετίας του ’80, θα βάλουν εκ νέου τα θεμέλια για την επόμενη φούσκα που θα σκάσει ίσως μιά δεκαετία αργότερα.
Τώρα, το κατά πόσον αυτή τη τακτική εκτύπωσης νέου χρήματος από το πουθενά και χωρίς κανένα αντίκρυσμα, βοήθησε την οικονομία να ανακάμψει μετά τις κρίσεις του 2000 και του 2008, πιστεύουμε το καταλαβαίνει καλύτερα ο καθένας μας ρίχνοντας μια ματιά στο πορτοφόλι του ή τον τραπεζικό του λογαριασμό. Η ποσοτική χαλάρωση QE, δεν έγινε για να βοηθήσει την πραγματική οικονομία! Έγινε για να βοηθήσει τις τράπεζες και μόνο κι είναι η πιο μεγάλη παγκόσμια ληστεία ενάντια στους πολίτες, από καταβολής του ανθρώπινου γένους!
Όσον αφορά στην FED και στην ρητορική του ανεβάσματος των επιτοκίων, μια ματιά στο πως τοποθετούνται οι διαπραγματευτές για μια τέτοια περίπτωση είναι αρκετή. Η διαφορά από το ίδιο γράφημα που υπήρχε στην προηγούμενη εβδομαδιαία μας έκθεση, είναι τεράστια μετά το Brexit. Σχεδόν προδιαγράφουν μόλις 10% πιθανότητες για κάτι τέτοιο τον Δεκέμβρη κι άλλες τόσες τον Φεβρουάριο του 2017. Οι κούφιες υποσχέσεις των θεσμών και των πολιτικών αρχίζουν να ψυχολογούνται πολύ πιο γρήγορα από τους επενδυτές, απ’ ότι παλαιότερα γιατί το σύστημα είναι παγιδευμένο. Δεν θα αργήσει η μέρα που και πάλι οι κυριολεκτικά άσχετοι πολιτικοί θα αρχίσουν να κατηγορούν για όλα τα δεινά τους “κερδοσκόπους των αγορών”, απαγορεύοντας τις ανοικτές πωλήσεις short κι αφήνοντας έτσι ανυπεράσπιστους τους επενδυτές. Οι μόνοι που θα αγόραζαν σε μια βίαιη, καθοδική κίνηση θα ήταν αυτοί που θα ήθελαν να κλείσουν τις short θέσεις τους με την αγορά τους πίσω. Βγάζοντας τους από την εξίσωση, είναι η απόλυτη συνταγή για τον επόμενο πανικό και την απώλεια της εμπιστοσύνης που στηρίζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Όχι πως δεν υπάρχουν φυσικά ανήλεοι κερδοσκόποι. Μόνο που αυτοί είναι άνθρωποι του συστήματος και λειτουργούν κατ’ εντολή του και μάλιστα όχι με δική τους ρευστότητα.
Τα πολύτιμα μέταλλα, ενώ εκτινάχθηκαν ανοδικά όπως αναφέραμε με τις πρώτες ειδήσεις που έδειχναν πως μπορεί να νικήσει το Brexit, δεν κράτησαν τις τιμές τους και οπισθοχώρησαν αρκετά μέχρι το βράδυ της Παρασκευής. Ο χρυσός έκλεισε τελικά στα $1,322 και το ασήμι στα $17.79, με αύξηση αντίστοιχα ανά ουγγιά κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες για τον πρώτο και περίπου 1.60% για το δεύτερο.
Όπως βλέπετε στο διάγραμμα του χρυσού που ακολουθεί, η τιμή για μια ακόμη βδομάδα δεν κατάφερε να διαπεράσει ανοδικά την αντίσταση που έχουμε σημάνει με το κόκκινο πλαίσιο εδώ και δύο μήνες, περίπου. Μήπως, όπως λένε και οι παλιοί διαπραγματευτές, όταν κάτι δεν ανεβαίνει κάτω από τις καλύτερες συνθήκες, ίσως ήρθε η ώρα του να πέσει; Θα δούμε. Αυτές τι στιγμές είναι αδύνατον κάποιος να προγνώσει τις πιθανότητες γιά την επόμενη κίνηση. Τα πολύτιμα μέταλλα βρίσκονται σε μιά ζώνη που αν την ξεπεράσουν, η άνοδός τους μπορεί να είναι εκρηκτική.
GOLD FUTURES, W, COMEX
Aν προσέξετε όμως, θα δείτε ότι το ασήμι στο διάγραμμα παρακάτω δεν κατέγραψε νέο υψηλό εβδομάδας σε αντίθεση με τον χρυσό, άρα έχουμε μια μικρή απόκλιση στην κοινή συνήθως συμπεριφορά τους. Τα πολύτιμα μέταλλα πρέπει να κλείσουν τουλάχιστον μία εβδομάδα πάνω από τις αντιστάσεις που έχουμε σχεδιάσει (κόκκινο πλαίσιο) για να υπάρχουν ελπίδες για συνέχιση της ανοδικής τάσης. Όσο δεν το κάνουν, παραμένουν ευάλωτα για επιστροφή σε χαμηλότερες τιμές, που για όσους είναι πειπεισμένοι για τον ρόλο που θα παίξουν ως ασφαλές καταφύγιο στην αποταμίευση και στην διατήρηση της αγοροστικής αξίας των χρημάτων τους, είναι ακόμη μια ευκαιρία για αγορές σε προνομιακές τιμές. Ίσως μάλιστα να είναι μία από τις τελευταίες, αν όχι η τελευταία, πράγμα που θα ξέρουμε στο τέλος Δεκεμβρίου, όταν θα έχουμε το κλείσιμο των τιμών για ολόκληρη την χρονιά, οι οποίες πρέπει να είναι υψηλότερες από αυτές του 2015 για να συνεχιστεί ή άνοδος μακροπρόθεσμα.
SILVER FUTURES, W, COMEX
Για να γίνουμε και λίγο ρεαλιστές, η ξαφνική αλλαγή πορείας της Goldman Sacks ως προς τον χρυσό, τον οποίο συνιστούσε στους πελάτες της να πουλήσουν, ενώ τώρα να αγοράσουν, είναι ο καλύτερος λόγος για να είναι κάποιος επιφυλακτικός. Είναι δεκάδες οι αναφορές στον διεθνή οικονομικό τύπο και την βιβλιογραφία γιά τον ύποπτο ρόλο που παίζει η συγκεκριμένη τράπεζα με τα χρήματα των πελατών της, για να μην πούμε με τα χρήματα ολόκληρων κρατών, όπως καλή ώρα το δικό μας με την συναλλαγματική σύμβαση που σχεδιάστηκε για την είσοδό μας στην ΟΝΕ και το περίφημο swap Titlos της κυβέρνησης Σημίτη. Αυτή άλλωστε, είναι μία από τις βασικές αφορμές – και όχι η αιτία – για την τραγική σημερινή μας κατάληξη.
Ίσως το επόμενο διάγραμμα να είναι το πιο βασικό για την μεσοπρόθεσμη πορεία των πολύτιμων μετάλλων. Η αντιστροφή της πορείας του χρυσού (κίτρινη γραμμή) σε σχέση με τους παγκόσμιους χρηματιστηριακούς δείκτες (μπλέ) όχι μόνο συνεχίζεται περίτρανα, αλλά την Παρασκευή με την καταιγιστική πτώση των χρηματιστηρίων, η τιμή του κίτρινου μετάλλου προσπέρασε ανοδικά τους δείκτες. Το δε κάτω πάνελ, που δείχνει τον συσχετισμό μεταξύ τους, μπήκε στην αρνητική περιοχή φάσης, πράγμα που σημαίνει πως αν συνεχίσουν να πέφτουν μελλοντικά τα χρηματιστήρια, υπάρχουν ισχυρές πιθανότητες τα πολύτιμα μέταλλα να συνεχίσουν ανοδικά προς το τέλος του καλοκαιριού, μετά από ίσως μια επιθυμητή διόρθωση.
COMPARISON CHART GLOBAL STOCK INDEX, GOLD, M
Tελειώνοντας την σημερινή μας έκθεση, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως μας έκανε και πάλι εντύπωση πως οι νέες γενιές αγνοούν τους σκιώδεις μηχανισμούς διοίκησης της Ευρωζώνης και της ΕΕ, όπως φαίνεται στο γράφημα που ακολουθεί με την ηλικιακή κατανομή των ψήφων για το “ναι” (μπλέ στήλες) και το “όχι” (κίτρινες) στο δημοψήφισμα της Μ.Βρετανίας. Βλέπετε ξεκάθαρα πως οι νέες γενιές, εν αγνοία του κινδύνου που κρύβεται στους δαιδαλώδης διαδρόμους των Βρυξελλών, ψήφισαν πως θέλουν να παραμείνουν στην ΕΕ, σε απόλυτη αντίθεση με τις μεγαλύτερες γενιές που ψήφισαν την απόσχιση.
Οι άνθρωποι και οι λαοί της ΕΕ, κατά τουλάχιστον το μισό του πληθυσμού, δεν αντιτίθενται στην ένωση και σαφώς όχι στην ειρήνη και την ομόνοια των λαών. Δηλώνουν κατηγορηματικά σε όλα τα ψηφίσματα των τελευταίων είκοσι χρόνων πως το σύστημα διακυβέρνησης της ΕΕ έχει γίνει απολυταρχικό, απάνθρωπο κι ανισομερές και πως η ληστρική μορφή του καπιταλισμού που εφαρμόζεται στη πράξη τους στερεί το μέλλον. Αυτό εκφράζουν κι αυτό οφείλουν να διεκδικήσουν.
Κι είναι ευθύνη όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν, σε εκλεγμένες ή θεσμικές θέσεις να τους ακούσουν για πρώτη φορά ξεκάθαρα και να δράσουν χωρίς μηχανοραφίες και μεσαιωνικά τερτύπια, επαναφέροντας την ελευθερία, την δημοκρατία και την αξιοκρατία κατά πλάτος και κατά μήκος σε όλη την ήπειρο. Γιατί αλλιώς, οι αποσχιστιτικές δυνάμεις που φαίνονται στον χάρτη που ακολουθεί και η συνεχής άνοδος των ακροδεξιών στοιχείων σε όλη την ήπειρο, θα σπείρουν για μια ακόμη φορά τον όλεθρο.
Τα οικονομικά στοιχεία μας δείχνουν έντονα σημάδια της δεκαετίας του 1930, πριν ξεσπάσει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Το αίμα των λαών που χύθηκε άδικα τότε, ας είναι η μόνη μνήμη που χρειάζεται για να δείξουν σωστή φρόνηση τόσο όσοι βρίσκονται σε κυβερνητικές θέσεις όσο κι όσοι οφείλουν να τους ελέγχουν με την ψήφο τους.
Οι διαφορές από μιά ζώνη ελεύθερου εμπορίου σε μιά νομισματική ένωση με ακαθόριστες πολιτικές προεκτάσεις κεντρικού σχεδιασμού, είναι τεράστιες. Προσθέστε το κοινό νόμισμα και την έλλειψη κεντρικής αντιμετώπισης του χρέους κι έχετε το πιο εκρηκτικό μίγμα, σε μιά ήπειρο που οι λαοί της δεν μοιράζονται το πιό βασικό στοιχείο ομοσπονδιακής συσπείρωσης. Την γλώσσα.
Yγιαίνετε!