18.12 2016

Αμερική – Κίνα σε πορεία σύγκρουσης

Ακόμη και να μπορούσε κάποιος να προβλέψει τις τεράστιες πολιτικές αλλαγές που επιφύλασσε η χρονιά που φεύγει, θα ήταν αδύνατον να πείσει οποιονδήποτε ως προς την ακρίβεια της πρόγνωσης του για αυτά που έμελλε να συμβούν και που ίσως να σηματοδοτήσουν μια από τις περισσότερο κομβικές στροφές στην ιστορία του πλανήτη. Δεν θυμόμαστε ειλικρινά μια αντίστοιχη χρονιά που οι ηγεσίες τόσων μεγάλων χωρών να άλλαξαν ταυτόγχρονα. Αλλαγές στο εκτελεστικό επίπεδο της εξουσίας όμως δεν γίνονται χωρίς να υπάρχει κάποιος σπουδαίος λόγος που να αναγκάσει τους πολίτες να τις διεκδικήσουν με την ψήφο τους.

Πιστεύοντας πως η επόμενη κυβερνητική συμμαχία θα καταφέρει να αντιστρέψει τις ολοένα δυσκολότερες συνθήκες διαβίωσης της εργατικής και μεσαίας αστικής τάξης, παγκόσμια οι ψηφοφόροι έδειξαν μια δυναμική που γονιμοποιεί υποθάλπτουσες για χρόνια ακραίες δεξιές παρατάξεις, εκπροσωπούμενες από γοητευτικούς ρήτορες που για μια ακόμη φορά υπόσχονται προεκλογικά να επιβραβεύσουν όσους βρίσκονται στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι από την σύσκεψη των G7, των επτά δυνατότερων κρατών, τον Ιούνιο στην Γερμανία και πιστεύουμε είναι απόλυτα ενδεικτική, αφού έχει απομείνει μόνο η κα Merkel πια στο πολιτικό προσκήνιο, η οποία είναι και η μόνη που συμβολικά θα έλεγε κανείς δεν μας αποχαιρετά.

Πιστεύουμε πως από το Brexit και μετά μπήκαμε σε μια νέα πορεία, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά παγκόσμια. Οι κάτοικοι της Μ. Βρετανίας, διάλεξαν πολύ σωστά να αποσχιστούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με μιά κίνηση που ίσως να επιτρέψει στην χώρα τους να παραμείνει σε μια διαφορετική τροχιά από την καταστροφική πορεία που φαίνεται να αποκτά τρομερή δυναμική διάλυσης γιά τους υπόλοιπους λαούς που παραμένουν δέσμιοι του κοινού νομίσματος και της γερμανικής κατοχής. Αν το Brexit όμως ήταν η μετωπική σύγκρουση, η εκλογή του κου Trump στην προεδρία των Η.Π.Α., αποδείχθηκε καραμπόλα. Μέσα από έναν παροξυσμό σκανδάλων που δημοσιοποίησαν την διεφθαρμένη κατάσταση του βαθέως κράτους της Washington, ο πασίγνωστος επιχειρηματίας και ρεάλιτυ σταρ κατάφερε να κάνει την μεγαλύτερη ανατροπή, ίσως μετά από αυτήν του πρόεδρου Reagan. Χωρίς να στηρίζεται επίσημα καν από το ρεμπουπλικανικό κόμμα, έχοντας απέναντι του το μεγαλύτερο κομμάτι των συστημικών ΜΜΕ της χώρας του να τον λοιδωρούν και σχεδόν σαρκαστικά και καυστικά σχόλια από τα media και τους επίσημους όλου του υπόλοιπου κόσμου, ο νέος αμερικανός πρόεδρος είναι αδιαφιλονίκητα το πρόσωπο της χρονιάς που πέρασε.

Το περιοδικό Time, ανάμεσα σε πολλά άλλα, τον χτύπησε κι αυτό με την σειρά του αφιερώνοντας δύο εξώφυλλα του κατά την διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας, στα οποία έδειχνε μια καρικατούρα του προσώπου του να λιώνει. Το γεγονός ότι του αφιέρωσε ακόμη ένα, ανακυρήσοντάς τον πρόσωπο της χρονιάς με την υποσημείωση “Πρόεδρος των Διχασμένων Πολιτειών Αμερικής”, είναι ενδεικτικό του ότι οι δημοκρατικοί δεν μπορούν να συμφιλιωθούν με την απρόσμενη κατά πολλούς ήττα τους, η οποία είχε να κάνει ξεκάθαρα με τις περιοχές που έχουν χτυπηθεί από την ανεργία και την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου στα ενδότερα της χώρας. Αντίθετα, ακόμη και τώρα, μια ημέρα πριν την παράδοση των αποτελεσμάτων από τους εκλέκτορες, δεν κάνουν τίποτα για να αποσοβήσουν τις διχαστικές τάσεις που έχουν αναπτυχθεί για πρώτη φορά τόσο έντονα ανάμεσα στους πολίτες των Η.Π.Α.

Σημείο αναφοράς μάλιστα, είναι η παγίωση της κατηγορίας ενάντια στην Ρωσία και τον πρόεδρο Putin, για επιρροή των εκλογικών αποτελεσμάτων μέσω υποτιθέμενης ηλεκτρονικής υποκλοπής βάσεων δεδομένων και email του δημοκρατικού κόμματος. Το παράδοξο είναι πως, η τακτική συνεχίζεται ενώ ακόμη κι ο ίδιος ο απερχόμενος πρόεδρος Obama αποδέχτηκε επίσημα το εκλογικό αποτέλεσμα. Πράγμα που σαφώς επέτρεψε στον κο Trump να μην λάβει υπόψιν του την έκθεση της CIA που χωρίς αποδείξεις καταδεικνύει κάτι τέτοιο. Επίσης, τόσο ο ιδρυτής του Wikileaks, κος Julian Assange, όσο και ο Άγγλος πρεσβευτής στο Ουζμπεκιστάν, κος Graig Murray, έχουν αρνηθεί δημόσια το σενάριο ρωσικής συμμετοχής στις διαρροές, ενώ ο τελευταίος μάλιστα δήλωσε πως γνωρίζει ποιος τις έκανε, τον συνάντησε κι είναι άνθρωπος των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Αν μας φοβίζει κάτι σε αυτή την περίπτωση είναι πως, με την εξέλιξη του αιματοβαμένου “εμφυλίου” μετώπου στην Συρία υπέρ της Ρωσίας και του Ιραν για την ώρα, τα σκληροπυρηνικά γεράκια προσπαθούν να αναγάγουν σε κύριο θέμα τον κυβερνοπόλεμο λόγω του ΝΑΤΟ και κυρίως της θέσης του επερχόμενου προέδρου περί διάλυσής του, στην περίπτωση που οι υπόλοιπες χώρες της συμμαχίας δεν ανεβάσουν αναλογικά την κάλυψη των εξόδων του, τα οποία επιβαρύνεται κατά εβδομήντα και πλέον τοις εκατό η υπερδύναμη. Όπως αναφέραμε την πρώτη βδομάδα του Νοεμβρίου:

“Μετά την επίσημη κατηγορία εναντίον της Ρωσίας από τον πρόεδρο Obama για εμπλοκή στις αμερικάνικες εκλογές με την διαρροή των email και των βάσεων δεδομένων του δημοκρατικού κόμματος κι έχοντας επισημάνει από τον περασμένο Ιούνιο πως ο κυβερνοπόλεμος προστέθηκε στο δόγμα του ΝΑΤΟ ως απειλή πολέμου ενάντια στην ατλαντική συμμαχία, η αναφορά του αμερικανικού καναλιού ΝΒC έχει τεράστια σημασία. Προειδοποιεί πως αμερικανοί χάκερς έχουν ήδη διεισδύσει στα κομβικά ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου της Ρωσίας, όπως και του Κρεμλίνου. Ίσως αυτό να είναι ένα προεόρτιο του τι μπορεί να ακολουθήσει σύντομα. Δεν έχουμε γνώσεις στρατηγικού αναλυτή, αλλά η λογική μας λέει πως με δεδομένη την απειλή της Ρωσίας για κατάρριψη όποιου αεροπλάνου πετάξει στον εναέριο χώρο της Συρίας, ο κυβερνοπόλεμος είναι μάλλον το επόμενο, άμεσο μέτωπο σύγκρουσης.”Ο κος Trump, έχει δηλώσει αρκετές φορές ως τώρα την διάθεση να βρει μια νέα ισορροπία με την Ρωσία, εισπράττοντας πίσω την υπογράμμιση του αμοιβαίου σεβασμού από τον πρόεδρο Putin. Η κίνησή του αυτή, όσο και να καταναλώνεται εσωτερικά από όσους δεσμεύτηκαν να τον πολεμήσουν, δείχνει και την αδύναμη θέση στην οποία μπαίνει η Ευρώπη -όσο ο κος Junker περιμένει το τηλεφώνημα που δεν έρχεται- αλλά και συμπερασματικά η τοποτηρήτρια της ηπείρου Γερμανία. Η τελευταία, όσο και να φαίνεται απίθανο σε κάποιους, δεν είναι τόσο δυνατή όσο παρουσιάζεται καταδυναστεύοντας και καταληστεύοντας τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης με θύματα κυρίως την Κύπρο και την Ελλάδα. Τόσο τα δημοσιονομικά της όσο και η πιθανή κατάρρευση της Deutche Βank, καθώς και όλων των υπόλοιπων εκτεθειμένων σε στοιχήματα παραγώγων τραπεζών της, την έχουν βάλει στο μάτι του κυκλώνα μπροστά σε μια νέα τάξη πραγμάτων, όπως αυτή διαμορφώνεται πολυπολικά και όχι πια με κύριο πρωταγωνιστή τις Η.Π.Α.

Βάζοντας στο μείγμα το αποτέλεσμα του ιταλικού δημοψηφίσματος και την πιθανότητα αποχώρησης της Ιταλίας από την Ευρωζώνη, η Γερμανία ως τελικός εγγυητής της ΕΕ, βρίσκεται κατά την γνώμη μας σε αρκετά δεινή θέση, η οποία θα χειροτερέψει σαφώς με μια ενδεχόμενη αποτυχία της κας Merkel στις εκλογές για την προεδρία της επόμενης χρονιάς. Είναι ακριβώς τέτοια η θέση της Ιταλίας και της Ευρωζώνης αυτή τη στιγμή, που οφείλει η χώρα μας να την εκμεταλλευτεί πλήρως μετά την αδυσώπητη κρίση στην οποία περιήλθε, τόσο από λάθη όλων ανεξαιρέτως των ελληνικών κυβερνήσεων που ακολούθησαν από την πτώση της χούντας ως σήμερα, όσο και από “λάθη” της Τρόϊκας και του ΔΝΤ. Η ΕΕ είναι πιο ευάλωτη από ποτέ κι αν και τώρα οι ελληνικές αρχές, όποιες κι αν είναι αυτές, δεν καταφέρουν να πετύχουν την διαγραφή του χρέους κι ειδικά αυτού που προστέθηκε εκθετικά από τους λαθεμένους συντελεστές των θεσμών, το μέλλον των επόμενων γενιών στην χώρα μας δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην είναι ζοφερό.

Η απομονωτική και εθνικιστική ρητορική του κου Trump, έχει βρει απήχηση για τα καλά σε όλα τα ξεχασμένα στρώματα του αμερικανικού βίου, μια κι εύστοχα ως πολιτική διάθεση, ξυπνά τις επιθυμίες αναβίωσης του ξεχασμένου αμερικάνικου ονείρου. Δεν είναι τυχαίο πως, η νέα καμπάνια της αλυσίδας Walmart με στόχευση στα αμερικάνικα προϊόντα, άφησε πολύ πίσω σε έσοδα όλους τους ανταγωνιστές της τον μήνα που μας πέρασε, όπως βλέπετε στο παραπάνω γράφημα. Μένει να φανεί πόσο ο προεκλογικός κος Trump μπορεί να μεταλλαχθεί σε κυβερνητικό ηγέτη παγκόσμιας εμβέλειας και κάτω από ποιές προϋποθέσεις θα αναπτύξει την γεωπολιτική στρατηγική του. Μπορεί να κατάφερε να γεφυρώσει πρόσκαιρα με τον πρόεδρο Putin την αντιρωσική μανία που έχει ξεσπάσει, αλλά φαίνεται πως έχοντας αυτή την συμμαχία στο μυαλό του δεδομένη, εκτίθεται αιχμηρά ενάντια στην Κίνα.

Η λογική των εμπρηστικών μηνυμάτων στο twitter του δίνει την δυνατότητα να επικοινωνεί άμεσα με τους οπαδούς του και να θερμαίνει την βάση του από την μία πλευρά, από την άλλη όμως δεν σημαίνει πως οι Κινέζοι έχουν κάποια ανάγκη υποχώρησης απέναντι στο θέμα της Ταϊβάν ή και των υπολοίπων παικτών της Ν. Ασίας, που χρειάζονται όσο τίποτα την συμμαχία τους με τον κόκκινο δράκο. Οι δηλώσεις του προέδρου των Φιλιππινών για εκδίωξη των αμερικανικών βάσεων και προσεχή συνεργασία με την Κίνα, θα είναι ένας ακόμη πονοκέφαλος του θερμόαιμου κου Trump, ο οποίος φαίνεται να ζυγίζει περισσότερο την επιχειρηματική λογική από τις καθιερωμένες διπλωματικές οδούς που χρησιμοποιήθηκαν στις διεθνείς σχέσεις και το εμπόριο του τελευταίου αιώνα. Κανένας δεν μπορεί να κερδίσει από μια πιθανή έξαρση δασμών στα προϊόντα κινεζικής κατασκευής. Στο διάγραμμα του Bloomberg που ακολουθεί, φαίνεται ότι με την αντίστοιχη τακτική της δεκαετίας του ’30, το ακαθάριστο προϊόν, οι εταιρικές χρηματιστηριακές αξίες και το συνολικό έσοδο από το εμπόριο, υποχώρησαν στα μισά, έχοντας ως βάση την κρίση του 1929.

Η μεγάλη ερώτηση είναι πόσο θα αντέξουν να περιμένουν για μια καλύτερη μέρα όσοι ψήφισαν τον κο Trump. Η αντικαθεστωτική υπόσχεσή του να “αδειάσει τον βάλτο” της Washington από τους χρόνιους λομπίστες, έρχεται σε απόλυτη αντιπαράθεση με όσους διαλέγει για να στελεχώσει την κυβέρνησή του. Περιώνυμοι επιχειρηματίες, πρόεδροι τραπεζών και πολυεθνικών κολοσσών έχουν πάρει ήδη θέση ως σύμβουλοι, μαζί με τους περισσότερους στρατηγούς που έχουν συμμετάσχει ποτέ σε ανάλογα πόστα. Τα πετρελαϊκά συμφέροντα βρέθηκαν και πάλι ψηλά με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Exxon, κο Rex Tillerson, προσωπικό φίλο του προέδρου Putin, να είναι υποψήφιος ως υπουργός εξωτερικών. Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν μοιάζουν για κινήσεις ενάντια στο κατεστημένο αυτές κι αφήνουν τις προεκλογικές θέσεις του κου Trump να θυμίζουν στην κυριολεξία απατηλό marketing μηχανισμό προσέλκυσης ψηφοφόρων.

Μια παρατεταμένη σύγκρουση με την Κίνα, είναι σίγουρο πως θα αποδυναμώσει την Αμερική. Η Κίνα δεν είναι αμέτοχη στην τεράστια πτώση των αμερικανικών ομολόγων το τελευταίο εξάμηνο. Όπως θα δείτε στο γράφημα που ακολουθεί, στην προσπάθειά της να υπερασπιστεί από την φυγή κεφαλαίων και να διατηρήσει την ισοτιμία του γουάν με το δολλάριο χαμηλά, πούλησε αρκετό από το αμερικάνικο χρέος που κατείχε, δίνοντας την πρώτη θέση μετά από πάρα πολύ καιρό στην Ιαπωνία, της οποίας ο πρόεδρος Abe ήταν και ο πρώτος επίσημος διεθνώς που συνάντησε τον επερχόμενο πρόεδρο των Η.Π.Α. Κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμη με την Κίνα. Αντ’ αυτού, ο μόνιμος εκπρόσωπος του κατεστημένου από την δεκαετία του ’60 και μετά, ο κος Henry Kissinger, ένας άνθρωπος που γνωρίζουν και εμπιστεύονται οι αρχές της Κίνας, πέταξε επειγόντως στο Πεκίνο την εβδομάδα που μας πέρασε, αμέσως μετά την ανακοίνωση της αύξησης των βασικών επιτοκίων της FED.

Παρόλο που οι αγορές είχαν τιμολογήσει στα προθεσμιακά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης την άνοδο κατά 100%, η ανακοίνωση της FED έδωσε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στο δολλάριο από ότι είχαν προσδώσει οι φήμες. Σε αντιδιαστολή με την πρώτη μετά από οκτώ χρόνια τον προηγούμενο Δεκέμβρη, η τωρινή αύξηση κατά 25 μονάδες βάσης δεν άφησε αλώβητο κανένα απολύτως νόμισμα, όπως θα δείτε στο γράφημα που ακολουθεί.

Από τον Μάϊο, όταν είχαμε αναφερθεί στην διόρθωση των πολύτιμων μετάλλων, είχαμε επισημάνει ένα τέτοιο σενάριο για το δολλάριο ως αρκετά πιθανό, αναφέροντας:

“Στο γράφημα που ακολουθεί από την Sundial Research, φαίνεται επίσης πως οι traders και τα fund που ποντάρουν στο δολάριο βρίσκονται στην περιοχή της απαισιοδοξίας, ένδειξη που προειδοποιεί για άνοδο. Ειδικά μετά την ομιλία της διοικήτριας της FED, κας Υellen, την Παρασκευή που μας πέρασε στο Harvard, στην οποία έθεσε την βάση για επόμενη αύξηση των βασικών επιτοκίων της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας, οι πιθανότητες είναι υπέρ της περαιτέρω αύξησης του δολαρίου, στην περίπτωση που οι αγορές δεν έχουν ήδη προεξοφλήσει ολοσχερώς μια τέτοια κίνηση.”

Επιπρόσθετα, ακριβώς ένα μήνα πριν, είχαμε επισημάνει για μια ακόμη φορά την απειλή του δυνατού δολλαρίου ενάντια στις αναπτυσσόμενες αγορές και τα περισσότερα από $3 τρισεκατομύρια που δανείστηκαν από την κρίση του 2008 ως σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της BIS:

“Εκμεταλλευόμενοι την ιδιότητά του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα κι απουσία άλλου δυνατού νομίσματος, οι επενδυτές φοβούμενοι κυρίως για περαιτέρω, περιφερειακή ανάφλεξη γύρω από το μέτωπο του “εμφύλιου” πολέμου της Συρίας, άρχισαν να μετατρέπουν τα περιουσιακά τους στοιχεία σε δολλάρια, αποδίδοντάς του ακόμη μεγαλύτερη ανατίμηση σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.

Η πρόσφατη, επιπλέον ανατίμηση του δολλαρίου τους τελευταίους μήνες, μετά την ξέφρενη άνοδο μεγαλύτερη του 15% που πέτυχε το 2014, γίνεται πια η παγίδα μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Κι αυτό γιατί, όσες οικονομίες έχουν δανειστεί σε δολλάρια και λειτουργούν σε τοπικά νομίσματα θα πέσουν στην παράδοξη παγίδα της περαιτέρω ενδυνάμωσής του. Απλά θα χρειάζονται συνεχώς περισσότερα δολλάρια για να ξεπληρώσουν το ολοένα αναπτυσσόμενο μέσω τόκων χρέος τους, ρίχνοντας τελικά κι άλλο λάδι στην φωτιά για ακόμη μεγαλύτερη αύξησή του νομίσματος της FED μελλοντικά, λόγω της υπερβολικής ζήτησης.”

Μια χαμένη μάχη λοιπόν, όπως είναι και 0 τίτλος του παραπάνω διαγράμματος που αποτυπώνει την ολοένα και μειούμενη κίνηση δολλαριακών κεφαλαίων προς τις αναπτυσσόμενες χώρες του πλανήτη. Το δολλάριο, όπως θα δείτε στο μηνιαίο χρονοδιάγραμμα που ακολουθεί, έσπασε την για ένα χρόνο συσπείρωσή του κι οδηγείται προς την πάνω γραμμή του καναλιού που ξεκινά από τα υψηλά του 2009, έχοντας ως πιθανό στόχο την οριζόντια αντίσταση από το 1989. Ως τώρα, η αύξηση πλησιάζει περίπου το 40% από το 2011, όταν ξέσπασε η ευρωπαϊκή κρίση με την απειλή της χρεωκοπίας της πατρίδας μας. Από την στιγμή βέβαια που η ξέφρενη πορεία του έχει γίνει πρωτοσέλιδο παντού, ίσως να πλησιάζει η ώρα που θα ξεκινήσει την επόμενη συσπείρωση του ή ίσως και μια περιστασιακή διόρθωση. Παραμένει σαφώς όμως, το μόνο νόμισμα που μπορεί να ανατιμηθεί αρκετά και κατά την διάρκεια της επόμενης χρονιάς, ιδίως αν η FED κάνει πράξη τις νέες της υποσχέσεις και προχωρήσει σε τρείς διαδοχικές αυξήσεις μέσα στο 2017.

US DOLLAR INDEX FUTURES, M, ICE[+] click images to enlarge

Αν οι αναπτυσσόμενες αγορές έχασαν μια καθόλα προβλέψιμη μάχη, η Ευρώπη πάει να χάσει ολοκληρωτικά τον “πόλεμο”. Η εμμονή της ΕΚΤ και του κου Draghi με την λογιστική εκπτύπωση ευρώ χωρίς κανένα αντίκρυσμα για αγορές κρατικών και εταιρικών ομολόγων, σε συνδυασμό με τα αρνητικά επιτόκια, εύλογα έστρεψαν τους επενδυτές στην αγκαλιά του δολλαρίου. Η διαφορά ανάμεσα στο αμερικάνικο και το γερμανικό διετές επιτόκιο έφτασε το 2%, όπως δείχνει το διάγραμμα του αναλυτή JS Blockland παρακάτω. Αν λοιπόν το μεγάλο κεφάλαιο οσμίστηκε γεωπολιτικό κίνδυνο, βρήκε το ιδανικό λιμάνι, όπως κάνει πάντα, στο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, κερδίζοντας μιά επιπλέον υπεραξία από την καθυστερημένη κατά πολύ μεν, καλοδεχούμενη για το ίδιο δε, πολιτική σύσφιξης επιτοκίων της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας.

Το ευρώ έσπασε καθοδικά και την ανοδική γραμμή στήριξης που ξεκινά από το 1985, στο διάγραμμα της συνθετικής αξίας του που παρακολουθούμε αρκετό καιρό τώρα. Στην ίδια έκθεση του Μαίου, είχαμε αναφέρει πως:

“Στο μηνιαίο διάγραμμα που βλέπουμε, η σημαντική στήριξη βρίσκεται ανάμεσα στα 1.1000 και 1.0950. Ένα κλείσιμο κάτω από αυτή τη ζώνη, αφήνει μοναδική στήριξη την περιοχή των χαμηλών του Δεκεμβρίου της προηγούμενης χρονιάς στα 1,0520. Από εκεί κάτω, βασιλεύει το χάος. Ο μήνας που θα κλείσει την επόμενη βδομάδα, εκτός απροόπτου, θα αφήσει το ευρώ με ένα καθοδικό μαύρο κερί και μάλιστα outside reversal, σημάδι πως η πίεση προς τα κάτω μάλλον θα συνεχιστεί”.

Όπως δείχνουν τα πράγματα τώρα, η χρονιά θα τελειώσει κάτω από το κλείσιμο της προηγούμενης στα 1.0885 περίπου, που σημαίνει πως η πτώση μάλλον θα συνεχιστεί το 2017. Ίσως έφτασε η ώρα που η τραπεζική κρίση που απειλεί με αφανισμό την Ευρώπη, για την οποία θυσιάστηκε η χώρα μας, θα δείξει τα αληθινά της δόντια.

EURO / US DOLLAR, M, SPOTKαθοδικά έκλεισαν τα πολύτιμα μέταλλα για έκτη συνεχή εβδομάδα με τον χρυσό στα $1,137.4, μειωμένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες και το ασήμι στα $16.21 ανά ουγγιά αντίστοιχα και διπλάσια σχεδόν πτώση κατά περίπου 4.5%.

Ο χρυσός έφτασε στην τελευταία ζώνη στήριξης (μπλε), έχοντας πια από πάνω του δύο όχι πολύ δυνατές ζώνες αντίστασης (ελαφρύ κόκκινο) και τις δύο όπου οι πωλητές έδειξαν πολύ περισσότερο δυνατοί (έντονο κόκκινο) αποτρέποντας μεγαλύτερη άνοδο. Θεωρούμε πως όσοι παρακολουθήσατε τις εκθέσεις μας, δεν θα πρέπει να αισθάνεστε έκπληξη για την παρατεταμένη πτώση. Όπως χαρακτηριστικά είχαμε αναφέρει την εβδομάδα του Ιουλίου που τα πολύτιμα μέταλλα κατέγραφαν τα υψηλά τους:

“Το ασήμι έφτασε την αντίσταση που είχαμε ορίσει με το κόκκινο πλαίσιο στην προηγούμενη εβδομαδιαία μας έκθεση κι οπισθογύρισε τυπώνοντας ένα κερί που προδιαθέτει τις περισσότερες φορές στατιστικά για αντιστροφή της τάσης.Τα πολύτιμα μέταλλα κινήθηκαν για ακόμη μια εβδομάδα ανοδικά, μπαίνοντας στον έβδομο μήνα από τότε που κατέγραψαν τα χαμηλά τους. Το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αντιπροσωπεύει και τον μεσοπρόθεσμο κύκλο τους και πραγματικά αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι σε οριακό επίπεδο.”

Αντίστοιχες υποψίες και μάλιστα σε περισσότερο ανησυχητικό ύφος, είχαμε αναφέρει και στην έκθεση για την ψυχολογία των επενδυτών και τις δεσμεύσεις των traders στα προθεσμιακά συμβόλαια που δημοσιεύσαμε την τρίτη εβδομάδα του Ιουνίου:

“Την εβδομάδα που μας πέρασε όμως, οι commercials αύξησαν και πάλι τις θέσεις τους σε ανοικτή πώληση short για τα πολύτιμα μέταλλα και σε συνδυασμό με την ψυχολογία των επενδυτών που θα δούμε παρακάτω, θεωρούμε πως λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας τις τιμές στις οποίες έκλεισαν ο χρυσός και το ασήμι, συνιστούν όχι μόνο προσοχή αλλά εμπεριέχουν σημαντικό κίνδυνο για την περαιτέρω ανοδική πορεία στο άμεσο μέλλον. Η ψυχολογία των επενδυτών, επίσης βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε κατάσταση ευφορίας, πράγμα καθόλου καλό για περαιτέρω άνοδο, αφού μια απλή ματιά στο γράφημα που ακολουθεί της Sundial Research, δείχνει πως οι τιμές ξεκινάνε την ανοδική πορεία τους όταν οι περισσότεροι διακατέχονται από φόβο και αρνητικά συναισθήματα. Έχουμε μάθει επίσης να κρατάμε μικρό καλάθι κάθε φορά που ειδήσεις όπως ”μεγάλοι επενδυτές όπως ο George Soros, ο Stanley Drunkemiller και ο Paul Singer ποντάρουν τα πάντα στον χρυσό” αρχίζουν να γίνονται δημοφιλέστατες και βρίσκονται ποσταρισμένες σε μικρά φόρουμ των αληθινών φίλων των πολύτιμων μετάλλων. Η απλή λογική μας λέει πως, όταν ένας μεγάλος trader δημοσιοποιεί τις θέσει του στα ΜΜΕ είναι για να πουλήσει ψηλά σε αυτούς που ακολουθούν πιο κάτω στην αλυσίδα – κυρίως δηλαδή αυτούς της λιανικής αγοράς – και όχι από φιλανθρωπικά αισθήματα…”

GOLD FUTURES, W, COMEXO χρυσός βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην χαμηλότερη ζώνη ζήτησης, απ’ όπου ξεκίνησε την ανοδική πορεία του στις αρχές της χρονιάς, όταν δηλώσαμε πως είναι πραγματική ευκαιρία η αγορά των πολύτιμων μετάλλων σε φυσική μορφή νομισμάτων και ράβδων. Το θετικό σημείο είναι ότι όλα δείχνουν πως θα κλείσει την χρονιά ψηλότερα από τα χαμηλά της προηγούμενης ($1,060), ενώ το αρνητικό πως η ετήσια τελική τιμή θα είναι πιο κάτω από το υψηλό που πέτυχε κατά την διάρκεια του δωδεκάμηνου ($1,377), καθώς και από το υψηλό της προηγούμενης χρονιάς ($1307). Στην πρώτη μας έκθεση για το 2017 που θα δημοσιευτεί στις 8 Ιανουαρίου, θα αναφέρουμε τις πιθανότητες για την πορεία της επόμενης χρονιάς, τόσο σε άμεσο όσο και σε βραχυπρόθεσμο περιβάλλον.

Το ασήμι μπορεί να σταμάτησε πάλι στην πλάγια γραμμή αντίστασης και το κάτω όριο της ζώνης στήριξης (μπλε πλαίσιο), έκανε όμως μια μεγάλη κίνηση και μην μπορώντας να διασπάσει το υψηλό της προηγούμενης εβδομάδας οπισθογύρισε χαμηλότερα (outside reversal), ένδειξη που όπως είπαμε παραπάνω έχει ισχυρές πιθανότητες για συνέχιση της πτώσης.

Θεωρούμε πως η εποχικότητα που δείχνει στατιστικά το πρώτο τρίμηνο της κάθε χρονιάς να είναι το δεύτερο ισχυρότερο μετά από αυτό προς το τέλος του καλοκαιριού, έχει κάθε λόγο να κάνει την εμφάνισή της και πάλι. Αν παρόλα αυτά, τα πολύτιμα μέταλλα ξεκινήσουν ακόμη μια καθοδική κίνηση κάπου μέσα στην νέα χρονιά, με τον χρυσό να σπάει το φράγμα των $1,000 και το ασήμι των $13, δηλώνουμε από τώρα πως θα είναι ευκαιρία ζωής για όσους καταφέρουν να τα αγοράσουν σε τόσο φτηνές τιμές.

SILVER FUTURES, W, COMEXΓια το τέλος της σημερινής μας έκθεσης, που είναι και η τελευταία για την φετινή χρονιά, το μόνο που θα θέλαμε είναι να ευχηθούμε ολόψυχα σε σας και τις οικογένειές σας, ότι καλύτερο επιθυμείτε και πάνω απ΄όλα υγεία και αγάπη. Η πατρίδα μας, μας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ κι είμαστε υποχρεωμένοι να πετάξουμε μακριά τις “γηπεδικές, οπαδικές” αντιπαραθέσεις που μας οδήγησαν τόσο μα τόσο χαμηλά. Ενωμένοι και δυνατοί, γεμάτοι σπουδή, καλλιέργεια κι ακλόνητα επιχειρήματα θα καταφέρουμε να απαιτήσουμε από τις αρμόδιες αρχές της χώρας μας και της ΕΕ να δώσουν σε μας και τα παιδιά μας το μέλλον που μας αξίζει.